วันพุธที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2557

เสียงเรียกจากวัดภูมินทร์


"ข่วงหลวง" หรือ "ข่วงแก้ว" ของเมืองน่าน (1) คือลานโล่งใจกลางเมืองซึ่งอยู่ระหว่างคุ้มหลวงหรือหอคำ (2) และวัดพระธาตุช้างค้ำวรวิหาร (3)  มีวัดหัวข่วงอยู่ทางทิศเหนือ และวัดภูมินทร์ (4) อยู่ทางทิศใต้  จากที่นั่นเดินข้ามถนนไปนิดเดียวก็ถึง "วัดภูมินทร์"!


ผมอ่านป้ายเพื่อศึกษาข้อมูล ก่อนเดินขึ้นบันไดนาคไปยังพระวิหาร...
วัดภูมินทร์ตั้งอยู่ตำบลในเวียง อำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน เจ้าเจตบุตรพรหมมินทร์ เจ้าผู้ครองนครน่านสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๑๓๙ หลังจากครองนครน่านได้ ๖ ปี  พระวิหารวัดภูมินทร์เป็นศิลปสถานที่สถาปนิกในสมัยโบราณก่อสร้างอย่างประณีตบรรจง พระวิหารนี้สร้างอุโบสถกับวิหารเป็นหลังเดียวกัน เป็นรูปจตุรมุข คือมีมุขและบันไดกับประตูออกทั้ง ๔ ทิศ ทิศเหนือทำพญานาคปูนปั้นเป็นราวบันไดหันเศียรขึ้นเหนือตัวนาคสะดุ้งมาชนผนัง อุโบสถด้านทิศเหนือทางผนังด้านนอกทิศใต้ทำตัวนาคสะดุ้งต่อไปจนสุดหางนาค ภายในอุโบสถสร้างเป็นพระพุทธรูปปูนปั้นปิดทองขนาดใหญ๋ ๔ องค์ หันพระปฤษฎางค์ชนกันอยู่บนฐานชุกชี   หันพระพักตร์ออกตรงประตู ทั้ง ๔ ทิศ บนเศียรพระพุทธรูปทั้ง ๔ สร้างเป็นยอดพระเจดีย์โผล่ขึ้นบนหลังคา...



ตรงกลางพระอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัยขนาดใหญ่ ๔ องค์...




ภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดภูมินทร์อันล้ำค่า ผมได้นำมาโพสต์ให้แล้วเมื่อวันก่อน...  แม้บนเพดานก็สวยงามยิ่งนัก!








"ช่องประตูโขง" ใต้ท้องพญานาค ซึ่งเชื่อกันว่าหากใครได้ลอดผ่านแล้วจะมีความสวัสดีในชีวิต หากเป็นคนต่างถิ่นจะได้กลับมาเยือนเมืองน่านอีกครั้ง...


เดินลอดช่องประตูโขงที่เห็นนั่นมาแล้วคงจะได้กลับไปเยือนเมืองน่านอีกครั้งเป็นแน่แท้... ผมได้ยินเสียงเรียกจากวัดภูมินทร์!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น