"วัดพวกเปีย" (2) อยู่ตำบลหายยา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ บนถนนทิพย์เนตร ไม่ไกลจาก Cloud Hotel (1) ที่ผมพัก!
ด้วยความอยากรู้ว่าทำไมจึงชื่อว่า "พวกเปีย" ผมกูเกิ้ลดูแล้วพบข้อมูลจากเว็บ chiangmaitouring.com อธิบายว่า...
แต่เดิมวัดแห่งนี้ชื่อว่า "วัดพวกเปี๊ยะ" คำว่า “เปี๊ยะ” หมายถึงเครื่องดนตรีไทยโบราณชนิดหนึ่งซึ่งใช้บรรเลงอยู่ในสมัยล้านนาโบราณ โดยชาวบ้านแถว ๆ วัดพวกเปียนี้เคยเป็นหมู่บ้านชุมชนช่างทำเปี๊ยะ หรือพิณเปี๊ยะ ได้ร่วมกันสร้างวัดนี้ขึ้นมาในราว พ.ศ. ๒๐๔๐ จึงได้ชื่อว่า "วัดพวกเปี๊ยะ" ต่อมาเพี้ยนกลายเป็น "วัดพวกเปีย" วัดพวกเปียนี้ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าสร้างขึ้นเมื่อใด แต่ในประวัติวัดของกรมการศาสนาได้บันทึกไว้ว่าสร้างขึ้นประมาณ พ.ศ. ๒๐๔๐ และร้างไปเมื่อครั้งที่เชียงใหม่ตกเป็นเมืองขึ้นของพม่าราว พ.ศ. ๒๑๑๑ วัดพวกเปียได้รับการอุปถัมภ์จากเจ้านายผู้ครองนครเชียงใหม่ ในปี พ.ศ. ๒๔๔๖ พระเจ้าอินทวโรรสสุริยวงศ์ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ ๗ ได้มาทำการสร้างพระวิหาร ต่อมาได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๖ขอบคุณที่มาของข้อมูล เราเข้าไปดูในวัดที่ไม่จำเป็นต้องมีซุ้มประตูโขงใหญ่โตด้วยกันนะครับ...
เห็นมณฑปพระยืนอยู่ตรงมุมรั้วด้านขวามือ (6)
มีระฆังสีทองแขวนอยู่ด้วย น่าจะเป็นหอระฆัง??
เบื้องหน้าผมเห็นวิหารทรงล้านนา (3)...
ประตูวิหารเปิดอยู่ ผมถอดกลอนรั้วเหล็กที่ขวางอยู่แล้วทำตัวลีบก้าวขาเข้าไป...
ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ประตูเข้า...ได้มาแล้วดูเหมือนภาพสามมิติ!
ผมต้องเบิกตากว้างเมื่อได้เห็นความงดงามภายในวิหาร...
พระธาตุเจดีย์ขนาดเล็กประดิษฐานอยู่ด้านหลังพระประธาน...
เดินเก็บภาพด้านข้างวิหารอีกนิด...
ก่อนที่จะชิดตัวไปยังอุโบสถ (4) ทางด้านทิศใต้...
