วันเสาร์ที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

FB Trip ไป อช.แม่ปิง - วัดสันป่าสัก อ.ลี้

 

ตื่นนอนก่อน ๖ โมงเช้า ผมเห็นหมอกบาง ๆ ปกคลุมทั่วบริเวณ...

  
รู้สึกสดชื่น!  ผมพร้อมที่จะออกเดินทางต่อ แต่ขอเดินไปชมวัดสันป่าสักก่อน มีถนนคอนกรีตไปยังประตูเข้าทางด้านทิศใต้...




"ขอเข้าไปดูข้างในหน่อยนะครับ".... ผมขออนุญาตในใจแล้วกดชัตเตอร์เก็บภาพ



เห็นหอระฆังติดตั้งแผงโซล่าเซลล์ตั้งอยู่ใกล้ศาลาราย...



เดินมาเก็บภาพวิหาร (3) ฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...











วิหารอายุ ๗ ปีหลังนี้ พระสังฆราช สมเด็จพระญาณสังวร ให้ชื่อว่า "พระวิหารอริยมรรค"



ด้านหน้าตกแต่งด้วยลวดลายวิจิตร ทั้งซุ้มประตู-หน้าต่าง ฝาผนัง บานประตู และเพดาน...





บานประตูสลักลายนายทวารถือง้าว เสียดายปิดอยู่ ไม่งั้นคงได้ดูข้างใน...




โคมไฟประดับตั้งเรียงรายอยู่บนพื้นยกระดับ...






ด้านหลังโบสถ์ทาสีเอิร์ธโทนดูเรียบง่าย...



กุฏิสงฆ์และศาลาบำเพ็ญบุญยังคงถูกปกคลุมด้วยม่านหมอก...



กุฏิสงฆ์ยังคงถูกปกคลุมด้วยม่านหมอก...



ออกจากวัดทางบันได ๑๐ กว่าขั้น (2) ด้านทิศตะวันออก...


ผ่านสิงห์นั่งเฝ้าพิทักษ์รักษาอยู่บนเสาซ้ายขวา...



ต้นสะหรีสูงใหญ่...


ออกเดินทางเมื่อเวลา ๗.๐๘ น. 


อีก ๒๐ กิโลเมตรถึงเมืองลี้!

FB Trip ไป อช.แม่ปิง - เสียงจากนกขมิ้น



"....ร่อนเร่พเนจร ไม่รู้จะนอนไหนเอย"  เสียงเพลงนกขมิ้นแว่วหู... ตาแก่เมืองรถม้าคิดถึงการหาที่หลับนอนระหว่างเดินทางร่อนเร่
นกขมิ้น...
ค่ำคืนฉันยืนอยู่เดียวดาย เหลียวมองรอบกายมิวายจะหวาดกลัว
มองนภามืดมัวสลัวเย็นย่ำ ค่ำคืนเอ๋ย ฮือ…..ฮื้อ….ฮือ…ฮือ..ฮือ...
ยามนภาคล้ำไปใกล้ค่ำ ยินเสียงร่ำคำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย
เจ้าดอกขจร นกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำแล้วจะนอนไหนเอย เอ๋ย…..เล่านกเอย
อกฉันทุกวันเฝ้าอาวรณ์ เหมือนคนพเนจรฉันนอนไม่หลับเลย
หนาวพระพายพัดเชย อกเอ๋ยหนาวสั่น สุดบั่นทอน ฮือ…..ฮื้อ….ฮือ…ฮือ...ฮือ….
ยามนี้เราหลงทางกลางค่ำ ยินเสียงร่ำคำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย
เจ้าดอกขจร ฉันร่อนเร่พเนจร ไม่รู้จะนอนไหนเอย… เอ๋ย….โอ้หัวอกเอย…
ภาพนกขมิ้นและเนื้อเพลงจาก palungjit.org (ขอขอบคุณ)


เดินทางไปยุโรปนับว่าลำบากที่สุด ผมต้องปูผ้าพลาสติกนอนบนพื้นเรือโดยสารจากกรีซไปอิตาลี...



ต้องนอนหนาวรออยู่หน้าโฮสเทลที่ยังไม่เปิด นอนในตู้โทรศัพท์ นอนข้างสถานีรถไฟซูริค! นั่งหลับที่สถานีรถไฟเวนิส  ประสบการณ์สอนให้ผมแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ  จนกระทั่งได้ปั่นจักรยานในมาเลเซีย ขากลับมาจากออสเตรเลียผมขี่จักรยานจากสิงคโปร์ ผ่านชายฝั่งตะวันออก (east coast) ใช้เวลาเกือบ ๑ สัปดาห์กว่าจะได้กลับเข้าไทยที่สุไหงโก-ลก


จำได้ว่าไม่เคยกังวลเรื่องที่พักหลับนอนในประเทศมาเลเซีย ผมแค่ปั่นจักรยานไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก! วันแรกเจอหนุ่มมาเลย์ ๓ คน ชวนให้พักค้างคืนที่บ้านพักในสวนเกษตร (2)  วันรุ่งขึ้นเดินทางต่อถึง Mersing (3) ใกล้ค่ำแล้วผมเข้าไปนั่งอยู่ในสวนสาธารณะเล็ก ๆ ริมชายหาด มีหนุ่มมาเลเซียเชื้อสายจีนมาพาผมไปนอนพักที่บ้าน...



มาวันนี้ระหว่างขี่จักรยานมาตามเส้นทางจากสถานีรถไฟหนองหล่ม ผมก็มองสองข้างทาง ดูว่ามีที่พักค้างคืนที่ไหนบ้าง? มีเยอะครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนหลวงหมายเลข 106 (ลำพูน-ลี้) มีศาลาพักร้อนตั้งอยู่ริมทางเป็นระยะ ๆ


ปั่นมาเจอฝน... ผมเลี้ยวเข้ามาหลบยังศาลาหลังหนึ่ง คิดว่าตรงนี้ก็นอนพักค้างคืนได้!



พอฝนหยุดก็ปั่นต่อ.... ต้องแข่งกับเวลาและทางชัน


เข้าเขตบ้านสันป่าสัก หลักกิโลเมตรบอกว่าอีก ๒๐ กิโลเมตรถึงเมืองลี้ ถ้าปั่นเต็มที่คงต้องใช้เวลาอีกชั่วโมงกว่า...


ไปได้อีกนิดเดียว ฝนก็โปรยปรายลงมาอีก ผมเห็นศาลาอยู่ด้านขวามือ...



หักเลี้ยวเข้ามาแล้วยกรถขึ้นหลบฝนบนศาลา นาฬิกาบอกเวลา ๑๗.๓๐ น. ผมตัดสินใจนอนที่นี่ในคืนนี้



ดวงอาทิตย์จวนลับฟ้า...


ไม่นานนักความมืดก็มาเยือน...พร้อม ๆ กับฝูงยุงหิวกระหาย!

วันศุกร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

FB Trip ไป อช.แม่ปิง - วัดห้วยบง (ว่องวัฒนสินวนาราม) อ.ลี้ จ.ลำพูน


ปั่นจักรยานจากวัดวังหลวงมาได้ประมาณ ๗ กิโลเมตร ด้านซ้ายมือเห็นซุ้มประตูบอกทางไปวัดและหมู่บ้านแม่หาด ผมทำตามกติกาคือ ถ้าไม่เห็นวัดตั้งอยู่ก็จะไม่แวะเข้าไป...



 จริง ๆ แล้วก็อยากเข้าไปเห็นชุมชนสีเขียว คาร์บอนต่ำ ที่บ้านแม่หาดเหมือนกัน


๑๕.๔๕ น. ผมปั่นจักรยานถึงทางเข้า (1) วัดบ้านปาง (วัดบ้านเกิดของครูบาศรีวิชัย) ซึ่งเคยไปมาแล้ว...




 จากทางเข้าวัดบ้านปาง (1) ผมขี่จักรยานต่อถึงวัดห้วยบง (วัดว่องวัฒนสินวนาราม) (2)


ถ่ายภาพเจ้าเพื่อนยากยืนพักอยู่หน้าป้ายซะหน่อย...
 

วัดห้วยบง (ว่องวัฒนสินวนาราม) ตั้งอยู่เลขที่ ๓๐๖ ตำบลศรีวิชัย อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน แสดงผมมาอยู่ในเขตอำเภอลี้แล้ว....




ตาแก่เมืองรถม้ามองผ่านซุ้มประตูแคบลึกเข้าไป... เห็นโบสถ์ตั้งอยู่ไกล ๆ



ขี่จักรยานเข้ามาถ่ายภาพอุโบสถให้เพื่อน ๆ






เป็นวัดที่อยู่ในอ้อมกอดของต้นไม้อย่างเนี้ยไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก มีอาคารหลังใหญ่มาก (กรุณาเปรียบเทียบกับอุโบสถบนภาพถ่ายดาวเทียม) ตั้งชิดติดกำแพงแก้ว...

 

แบตฯ หมด!!  ๑๖.๑๕ น....ผมเก็บกล้องแล้วออกเดินทางต่อทันที