ในสภาพการจราจรที่คับคั่ง การขับขี่ที่ไร้ระเบียบ ประจวบกับถนนหนทางซึ่งอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง ถ้าสามารถรอดกลับถึงที่พักได้ด้วยอวัยวะครบถ้วนไม่แตกหัก นั่นแสดงว่าในบทเรียนซึ่งไม่มีใครออกประกาศนียบัตรให้ ท่านได้สอบผ่านมาแล้วอย่างสมบูรณ์ มันจะเป็นความทรงจำที่นำมาซึ่งรอยยิ้มและความรู้สึกภูมิใจน้อย ๆ ในหัวใจของท่านเสมอมาตราบวันสิ้นลม!
ระดับความตื่นเต้นในการปั่นจักรยานตามเมืองต่าง ๆ นั้นต่างกัน ค่าเช่าจักรยานก็ไม่เท่ากัน ในลาวส่วนใหญ่ค่าเช่าไม่แพง ยกเว้นเมืองสิงซึ่งมีร้านจักรยานให้เช่าอยู่เพียงร้านเดียว ค่าเช่าในเวียดนามก็ไม่แพง อาจจะถูกที่สุดก็ว่าได้ แถมยังปั่นได้สบาย ๆ แม้จะเป็นชั่วโมงเร่งด่วนซึ่งมากด้วยมอเตอร์ไซค์ ขอให้ลื่นไหลตามเค้าไปด้วยความระมัดระวังก็ใช้ได้ ถ้าเป็นที่ฮอยอันด้วยแล้ว...ที่นั่นเป็นสวรรค์ของนักปั่นจักรยานเลยล่ะ!
ที่วิเศษสุดเห็นจะเป็นการปั่นจักรยานเที่ยวบนเกาะปีนัง ประเทศมาเลเซีย
พูดถึงพม่า ไม่ว่าเมืองไหน ๆ เพื่อน ๆ ก็เช่าจักรยานปั่นเที่ยวได้ มีหลักอยู่เพียงข้อเดียวคือ "อย่าลังเล"
ส่วนเมืองหลวงอย่างกรุงพนมเปญ มีประชากรไม่มาก ไม่ต้องกลัวครับ ปั่นได้สบาย แต่...ค่าเช่าจักรยานค่อนข้างแพงนะ วันละสี่เหรียญ!
แต่ก็ดีเพราะเค้ามีหมวกกันน็อคให้ด้วย เช่าครึ่งวัน ($2) สามารถใช้งานได้ตั้งแต่เที่ยงวันถึงหนึ่งทุ่ม ผมแสดงหนังสือเดินทาง แจ้งสถานที่พัก จ่ายตังค์แล้วนำรถออกปั่นทันที...
จุดแรกที่มุ่งหน้าไปคือ "พิพิธภัณฑ์โตนสเลง" หรือที่เรียกเต็ม ๆ ว่า "Tuol Sleng Genocide Museum" ระหว่างทางก็แวะถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ
ถึงแล้วครับ Tuol Sleng Genocide Museum ตามที่บอกในแผนที่...
นำรถเข้าไปจอดล็อคไว้ที่ข้างกำแพงรั้ว เจ้าหน้าที่บอกว่าเอาไว้ก่อนก็ได้ ค่อยจ่ายตังค์ค่าจอดทีหลัง!
ด้วยประสงค์อันแรงกล้าที่จะมาเยือนพิพิธภัณฑ์โตลสเลง...วันนี้ผมปั่นจักรยานมาถึงแล้ว!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น