จากวัดพระธาตุดอยฮาง ผมปั่นเจ้ายักษ์อ้อมภูเขาลูกเล็ก ๑ รอบ เห็นทางขึ้นพระเจดีย์ แต่ทำได้แค่ปักหมุดแล้วบอกตัวเองว่า "แล้วค่อยกลับมาอีกที" จากนั้นก็ขี่จักรยานมุ่งหน้าออกไปตามเส้นทางซึ่งดูเหมือนว่าจะพาผมกลับไปบ้่านทุ่งขาม ผ่านสวนผลไม้ที่คนมีกะตังค์มาซื้อเอาไว้ แต่ละแปลงกว้างเป็นสิบ ๆ ไร่ ในที่สุดผมก็ทะลุออกไปยังบ้านทุ่งขาม...
ไปหยุดถ่ายภาพตรงสามแยก...
มีเสียงดังมาจากบ้านที่อยู่เบื้องหน้า (1) ว่า "เปิ้นมาหยังฮั่น?" ผมได้ยินเสียงตอบว่า "ก่อมาแอ่วถ่ายฮูปน่าก่า"
จูงจักรยานเข้าไปที่บ้านหลังดังกล่าว พบคุณยายหน้าตายิ้มแย้ม ผมสอบถามถึงเส้นทางกลับห้างฉัตร ท่านบอกให้ไปตามเส้นทางข้างหน้าแล้วเลี้ยวขวา...
"แม่อุ้ย" ใจดีเหลือเกิน บอกให้หลานเอาน้ำเย็นมาให้ดื่ม คุยกันได้ไม่นานผมก็ต้องรีบลากลับ ขอถ่ายภาพถั่วฝักยาวปลอดสารพิษมัดละ ๕ บาทไว้อีกบาน วันนี้มีวางขาย ๑๐ มัด คนซื้อไปหมดแล้ว สองมัดที่เห็นก็ถูกจองไว้แล้ว เสียดายจัง...ไม่งั้นผมคงได้ถั่วฝักยาวไปผัดกินที่บ้าน!!
ผมขี่จักรยานออกจากบ้านคุณยาย (1) ไปอีกนิดเดียวก็เห็น "วัดทุ่งขาม" ทางด้านซ้ายมือ อยู่ตรงสามแยก
ประตูโขงงดงามยิ่ง...
ผมจอดจักรยานไว้บนลานข้างวิหาร...
แหงนหน้าดูหลังคาและยอดฉัตร...
ซูมให้เห็นชัด ๆ
ต้องรีบกดชัตเตอร์นำภาพกลับมาให้เพื่อน ๆ ดู....
ไม่ลืมที่จะเก็บภาพหอระฆัง...
ผมถ่ายภาพเจ้ายักษ์ไว้อีก ๑ บาน ก่อนที่จะนำออกปั่นมุ่งหน้ากลับบ้าน...
ลาก่อนบ้านทุ่งขาม วัดงดงาม และคุณยายใจดี...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น