วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

การแสดงของช้าง จังหวัดสุรินทร์

ถ่อสังขารไปถึงหมู่บ้านช้างจังหวัดสุรินทร์... ผมก็ต้องไปดูการแสดงของช้างที่ "ศูนย์คชศึกษาจังหวัดสุรินทร์" ให้ได้ แม้จะเคยได้เห็นการแสดงที่ "ศูนย์อนุรักษ์ช้างไทยจังหวัดลำปาง" มาแล้วก็ตาม...


การแสดงมีวันละ ๒ รอบ คือ ๑๐.๐๐ น. และ ๑๔.๐๐ น. ผมถามท่านประธาน อบต. ว่าไปรอบไหนดี ท่านแนะนำว่ารอบบ่ายจะมีคนไม่มากเท่ารอบเช้า ตกลงไปรอบบ่ายละกัน.. แต่ขอไปกินสุกี้ทะเลที่ร้านอาหารหน้าศูนย์ฯ ก๋อนเด้อ


ชามละ ๔๐ บาท ผมชอบที่มีผักให้กินจุใจ น้ำจิ้มก็รสดี ไม่เป็นปัญหาครับ...เนื้อสัตว์เขี่ยออกไปให้เจ้าตูบช่วยกิน


ได้เวลาก็ไปที่ลานแสดง มีนักท่องเที่ยวไปนั่งรอกันบ้างแล้ว ชาวต่างประเทศเสียค่าเข้าชมคนละ ๑๐๐ บาท คนไทย ๕๐ บาท จริง ๆ แล้วไปยืนอยู่ด้านนอกก็เห็นการแสดง เพราะเค้ายังขึงผ้าใบไว้ไม่ครอบคลุม แถมยังไม่มีใครมาเช็คบัตรซะอีก แต่ผมก็ยินดีที่จะเดินกลับไปซื้อตั๋วที่จุดจำหน่าย คิดว่าคนเราต้องซื่อตรงและช่วยกันรักษากฎระเบียบ เงินที่ได้เค้าก็นำไปเลี้ยงดูเจ้าสัตว์แสนรู้เหล่านั้น...


คนขายตั๋วแจ้งว่าการแสดงอาจช้ากว่ากำหนดเพราะต้องรอแขกพิเศษ นี่แหละ...ตรงนี้เองที่เป็นการบริหารแบบไทย ๆ คือไม่ค่อยคำนึงเรื่องการตรงต่อเวลา และมากด้วยอภิสิทธิ์ชน แม้จะไม่เดือดร้อน...แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบ คิดว่านักท่องเที่ยวที่มารออยู่นานแล้วก็คงไม่ชอบสักเท่าไหร่...


ช้าไปกว่าครึ่งชั่วโมง มากันแล้วครับแขกพิเศษ เป็นคณะครูและนักเรียนจากโรงเรียนแห่งหนึ่ง ถ้าเด็ก ๆ เรียนรู้ว่า "การไม่ตรงต่อเวลา" เป็นเรื่องปกติ ครูก็บอกว่าช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม ศูนย์ฯ ก็ให้รอแขกพิเศษ คนอื่นไม่เป็นไร ปล่อยให้นั่งรอไปก่อนได้ อย่างนั้นจะกำหนดเวลาไว้ทำไม? สำหรับผมไม่อาทรเพราะมีเวลาเหลือเฟือ เพียงแต่อยากให้เยาวชนของเราเป็นผู้มีวินัยแลเคร่งครัดในเรื่องการรักษาเวลามากกว่านี้  หากมาช้า...การแสดงเริ่มไปแล้ว ๑ ชุด ก็ไม่เห็นเป็นไร  คราวหน้าไปทัศนศึกษาที่ไหนอีก...ก็จะได้ช่วยกันรักษาเวลาให้ดีกว่านี้ เท่านั้นเอง!  ผมเขียนบ่นด้วยความเป็นห่วงอนาคตของชาติครับ!


ไปดูการแสดงกันดีฝ่า... เริ่มจากช้างเคลื่อนขบวนเข้ามา!


แสดงความเคารพผู้ชม...


แล้วแสดงกายกรรม....



จากนั้นก็แสดงการขว้างลูกดอกโดยมีเป้าเป็นลูกโป่ง...


ต่อไปเป็นการวาดภาพโดยช้าง ๒ เชือก...


ทางด้านขวาวาดรูปต้นไม้...



ทางด้านซ้ายวาดรูปดอกกุหลาบ...  เสร็จแล้วครับ!


นำออกประมูล หรือจำหน่ายเลยในราคาภาพละ ๕๐๐ บาท...


จากนั้นก็แสดงฮูล่าฮูป...






แล้วเป็นการเต้นเซิ้ง น่ารักจริง ๆ (ช้างนะครับ) ผมชอบการแสดงชุดนี้มากกกก....


การแสดงเป็นหมอนวด โดยมีอาสาสมัครลงไปนอนให้ช้างเหยียบ...


การแสดงชุดต่อไปต้องขอผู้อาสา ๓ คนไปนอนให้ช้างเดินข้าม...


ชุดต่อไปนี้ต้องได้อาสาสมัครสาวสวยเท่านั้น...


ต่อมาก็เป็นการเล่นฟุตบอล  ประชันหน้ากันระหว่างผู้รักษาประตูกับผู้ยิงลูกโทษ!



ดูเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนหลังช้างสิครับ...


อ้าว... ลูกนี้ออกนอกกรอบ!





ต้องอย่างเนี้ย! ลูกพุ่งเข้ามุม....ไม่รู้ว่าผู้รักษาประตูจะปัดออกได้รึเปล่า?


รายการสุดท้ายเป็นการแสดงบาสเกตบอล ท่าเนี้ย... ถ้าไมเคิล จอร์แดนมาเห็นคงจะหนาว!


ชูทเท่าไหร่ก็ไม่เข้า หุหุ ยัดลงห่วงมันซะเลย!


จบการแสดงที่คุ้มค่าต่อการเข้าชมแล้วครับ ผมรู้สึกยินดีที่ได้มาเห็นความน่ารักของช้างแห่งบ้านตากลาง ขอขอบคุณทุกชีวิตที่มีส่วนในการอนุรักษ์สิ่งดี ๆ เหล่านี้ไว้ด้วยความรู้สึกศรัทธาและจริงใจ... 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น