ถ้าเปรียบเทียบระหว่างการขึ้นฝั่งที่พะโคะคุ(ประเทศพม่า) กับการลงรถไฟที่สถานีกรุงพาราณสี(ประเทศอินเดีย) ทั้งสองครั้งอยู่ในช่วงค่ำคืนเช่นเดียวกัน ที่อินเดียระหว่างอยู่บนรถไฟ...ผมไม่รู้เลยว่าถึงไหนแล้ว แต่หันไปถามใคร คนอินเดียก็ตอบได้ ลงรถไฟแล้วไม่รู้ว่าจะนอนที่ไหน...คนขับสามล้อก็ยังพาไปส่งถึงที่พัก ส่วนที่พะโคะคุ แม้มีชื่อที่พักอยู่ในมือ แต่ถามใครแล้ว...กลับไม่มีคำตอบที่ฟังแล้วเข้าใจ!
Mya Yatanar Inn คือชื่อที่พักซึ่งผมถามถึง....
Lonely Planet เขียนไว้ว่า...
Charming, English-speaking grandma Mya Mya, her daughter and granddaughters will welcome you to their 100-year-old home on the river, a couple of blocks east of the market. Rooms are super-basic and rather rundown, but bearable once you fall under the hospitable spell of these women. Electricity is patchy by day and most rooms share the cold-water bathroom and squat toilet. Cheap meals are available and bicycles are available for K1500...เดินข้ามถนนไปมาเหมือนหนูติดจั่น ผมเที่ยวได้ถามที่นั่นบ้าง..ที่โน่นบ้าง!
แต่ Mya Yatanar Inn ก็ยังคงเหมือนอยู่ในความมืด!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น