 |
| แผนที่นำมาจาก myanmarburma.com |
เว็บ myanmarburma.com กล่าวถึงสะพานอูเบ็งว่า "One of the best times to go is around dusk when there are fewer people and the bridge offers one of the most stunning photographic sites in the country...." แต่วันนี้ผมไปถึงที่นั่นตอนเช้ามืด
ออกจากวัดมหามุนี (1) เราไปแวะดื่มชาร้อนกันก่อนคนละแก้ว...
ที่เห็นในขวดพลาสติกนั่น คือน้ำมนต์จากการล้างพระพักตร์พระมหามัยมุนี....
ออกจากวัด พากันไปที่ tea shop แห่งหนึ่ง เพราะยังมืดอยู่ ดื่มชาร้อนคนละแก้ว คนขายนำบุหรี่มาวางให้ด้วย หม่องมอเตอร์ไซค์คว้าไปจุดสูบ ๑ มวน ที่เหลือเก็บใส่กระเป๋าไปหมด จ่ายค่าชาและบุหรี่ ๕๐๐ จ๊าด แล้วเดินทางต่ออีกประมาณ ๖ กิโลเมตรไปยังสะพานอูเบ็ง สะพานไม้ยาวที่สุด ซึ่งอยู่ในสภาพค่อนข้างทรุดโทรม (ตรงตามข่าวที่ได้รับมา) เห็นมีการซ่อมแซมอยู่หลายจุด....
แสงสว่างเริ่มปรากฏบ้างแล้ว ผมเห็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในโลก (ยาว ๒ กิโลเมตร) และทะเลสาบตองตะมานอยู่เบื้องหน้า...
แต่เจ้าตาเดียวที่ยืนต้อนรับอยู่เบื้องหน้าคงจะเห็น sunrise-sunset จนเบื่อแล้ว!
ผมเริ่มออกเดิน...
ได้อ่านมาว่าเสาไม้สักที่ใช้ทำสะพานจำนวน ๑,๒๐๘ ต้น รื้อมาจากพระราชวังเก่าแห่งกรุงอังวะ...
ผุพังไปบ้าง...บางจุดต้องเปลี่ยนไม้ใหม่!!
ผู้คนเริ่มสัญจร...
ดินและน้ำช่างอุดมสมบูรณ์จริง ๆ....
มีศาลาเป็นช่วง ๆ พ่อสารถีไม่ได้เดินตามเหมือนที่มัณฑะเลย์ฮิลล์ ผมเห็นเค้าพักเอนกายที่ศาลา...
ส่วนผมเดินถ่ายภาพลูกเดียว รู้สึกสดชื่นและมีความสุขยิ่งนัก...
บางจุดก็ปราศจากผู้คน ผมได้ข่าวว่ามีการดักจึ้นักท่องเที่ยวเกิดขึ้นแล้ว ตำรวจต้องออกตรวจตราในช่วงเย็นและค่ำ แต่เช้านี้ผมไม่รู้สึกกลัวนะ ยังคิดว่าปลอดภัยดี!
เก็บภาพมาเยอะ แต่ขอนำลงเพียงเพื่อให้เพื่อน ๆ ได้เห็นบรรยากาศบนสะพานและผืนน้ำแห่งทะเลสาบตองตะมาน (Taung Tha Man Lake)
สว่างขึ้น...ผู้คนก็มากขึ้น ผมเดินสวนกับฝรั่งนักท่องเที่ยวสาว เธอมาถึงที่นี่เช้ากว่าผมเสียอีก!!
จวนถึงฝั่งตรงข้ามแล้ว...
มีร้านอาหารด้วย เข้าใจว่าตอนเย็นคงจะเปิดสำหรับผู้ที่จะนั่งชมพระอาทิตย์ตก...
ถึงแล้วครับ เค้าเขียนว่ายังไงไม่รู้ ผมอ่านไม่ออก! It is Greek to me!!
ฝั่งนี้น่าจะมีอะไรให้ดู... เพื่อน ๆ ไปด้วยกันนะครับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น