ผมได้พิสูจน์จนสิ้นสงสัยแล้วว่า เดินทางไปกับจักรยานพับคู่ใจและเป้สะพายหลัง (backpack) ใบเล็กราคา ๒๕๐ บาท ผมสามารถไปใช้ชีวิตท่องเที่ยวในต่างประเทศได้นานถึง ๑๐ วัน นั่นยังไม่นับโบนัสความสุขอีก ๕ วันในกรุงเทพ !
กล่าวได้ว่าการจัดของของผมนั้นดีที่สุดนับตั้งแต่ใช้เป้ใบนี้มา ผมใส่ถุงผ้าบรรจุสูบลมและชุดปะยางไว้ล่างสุดในลักษณะนอน ไม่วางตั้งเช่นทุกที ลดจำนวนถุงเท้าและกางเกงในลงแล้วเพิ่มเสื้อกันหนาวแบบผ้าร่มที่พับแล้วเหลือนิดเดียวพร้อมโสร่งอีก ๑ ผืน เสื้อจิงโจ้ก็ใช้แค่ ๒ ตัว ชุดที่สวมใส่ในช่วงเดินทางไกลก็มีเพียงกางเกงยีนส์ลูกฟูก (ซื้อมาตัวละ ๔๙ บาท) และเสื้อเชิ้ตแขนสั้นบางเบา
ผ้าขนหนูมีผืนเล็กแค่ผืนเดียว เสื้อยืดคอกลม ๒ ตัว เสื้อผ้าฝ้ายนครลำปาง ๒ ตัว ผมใช้วิธีซักทุก ๆ เย็นตอนอาบน้ำ ไม่เก็บหมกไว้เหมือนแต่ก่อน
สิ่งใหม่สำหรับผมคือ "รองเท้า" เป็นรองเท้ามือสองยี่ห้อ Merrell ใช้พื้น Vibram ที่มีความยึดเกาะดี ผมซื้อมาในราคา ๙๐๐ บาท นับว่าเป็นรองเท้าที่แพงที่สุดเท่าที่เคยใช้มา...
กล้องถ่ายรูปหลักที่ใช้คือกล้องคอมแพ็คยี่ห้อ Canon ซึ่งตัวเล็กพอที่จะยัดเก็บลงในเป้ แต่ก่อนผมใช้มือถือยี่ห้อ Motorola ซึ่งถ่ายรูปได้ไม่ดี พอมันโดนฝนที่รั่วมาจากเพดานเสียไป ผมก็ประมูล Samsung Galaxy Note 1 มาใช้ มันรับหน้าที่ถ่ายภาพแทนได้ ในกรณีที่แบตเตอรี่ของกล้อง Canon หมด
เดินทางคราวนี้ผมได้ใช้ประโยชน์จากเครื่องมือสื่อสารมากขึ้น นอกจากจะซื้อแพ็คเกจเล่นเน็ตความเร็ว 1 Mbps ได้ทั่วไทย ๑๖ เดือนไว้แล้ว ผมยังซื้อซิมลาวใส่ เสียเงินแค่เพียง ๑๕๐ บาท ทำให้ตลอดเวลาที่อยู่ในจำปาสักและปากเซสามารถเล่นเฟสและไลน์ได้ ผมถ่ายรูปแล้วโพสต์แบบเรียลไทม์ได้เลย นอกจากนั้นแล้ว ผมยังใช้มือถือเป็น navigator นำทางในการปั่นจักรยานไปยังจุดหมาย...
ในเมืองหลวงใช่ว่าทุกอย่างจะแพงไปหมด ผมเลือกกินข้างถนน ส้มตำจานละ ๒๐ บาทก็ยังมี ถูกแถมอร่อยไม่แพ้ใคร...
น้ำแข็งไส หรือ ABC ก็หากินได้ในราคา ๒๐ บาท...
พักที่บ้านคุณธเนศ ในหมู่บ้านพฤกษชาติ รามคำแหง ผมได้ชื่นชมบรรยากาศงดงามเหมือนกับทะเลสาบซาปาในเวียดนามตอนเหนือ
นับเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ได้เรียนรู้ accordion ระบบ free bass และได้ลองเล่นเครื่องราคาแพงที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน...
 |
| ภาพจากคุณธเนศ - ขอขอบคุณ |
คุณธเนศต้อนรับผมเป็นอย่างดีก็เป็นนักมังสวิรัติ ผมได้ลิ้มรสอาหารเจรสเลิศตลอด ๔ วันที่อยู่ในเมืองหลวง...
ในเมืองหลวง ผมได้มีโอกาสพบกับคุณนิ้งและคุณชัยอย่างไม่คาดฝัน รู้สึกยินดียิ่งนัก...
 |
| ภาพจากคุณธเนศ - ขอขอบคุณ |
ผมถูกหวยลาว ที่ซื้อก็เพราะอยากได้สลากหวยไว้เป็นที่ระลึก (แค่เพียง ๑,๐๐๐ กีบ) ถามคุณฝ้ายร้านน้ำปั่นว่าเลขอะไรดี เธอบอกให้ซื้อ "10"
ไม่คิดเลยว่ามันจะถูก!! นับเป็นประสบการณ์ใหม่ในชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น