๑๒.๑๕ น. ผมปั่นจักรยานพับออกจากบ้าน ใช้เวลาประมาณ ๑๕ นาทีถึงสถานีห้างฉัตร...
พับจักรยานตั้งไว้... รอขึ้นรถไฟขบวน 407 วิ่งจากนครสวรรค์ไปเชียงใหม่
เวลารถเข้าคือ ๑๒.๔๕ น. แต่วันนี้เสียเวลา...
รอจนบ่ายโมงกว่า เจ้าหน้าที่ก็ถามว่าจะไปลงไหน ผมตอบว่า "ป่าเส้า" พร้อมกับยื่นบัตรประชาชนให้เพื่อขอตั๋วฟรี คงเป็นเรื่องน่าแปลกไม่น้อยที่ผู้โดยสายซึ่งมีอยู่คนเดียวในวันนี้จะนำจักรยานไปลงที่สถานีป่าเส้า...
ประมาณบ่ายโมงครึ่งรถไฟเข้าเทียบชานชาลา ผมสวมหมวกกันน็อค สะพายกล้อง หิ้วจักรยานด้วยมือขวา กดปุ่มเปิดประตูเมื่อรถจอดสนิท เป็นผู้โดยสารคนเดียวจริง ๆ ที่ก้าวขึ้นไปบนขบวนม้าเหล็ก วันนี้ผู้โดยสารไม่มาก มีที่ว่างเยอะ ผมตั้งจักรยานไว้...แล้วครอบครองพื้นที่เบาะขนาดนั่ง ๓ คนไปคนเดียวตลอดทาง
ผมจำสถานีที่จะต้องผ่านได้หมด วันนี้มากับเจ้า D50 ขอกดชัตเตอร์เก็บภาพสถานีปางม่วงไว้ ๑ บาน...
กล้องที่คุณเมธีให้มายังคงใช้งานได้ดี ผมใช้เก็บภาพบนตู้รถมาให้เพื่อน ๆ เห็นว่าผู้โดยสารเค้านั่งกันสบายจริง ๆ
รายนี้นอนหลับไปตลอดทาง...
เก็บภาพนอกหน้าต่างมาฝากด้วยครับ...
หลังจากวิ่งเข้าถ้ำ รถไปจอดที่สถานีขุนตาน - ทาชมภู - ศาลาแม่ทา - หนองหล่ม - ลำพูน แล้วก็ถึง "ป่าเส้า"
ก็ยังเป็นคนเดียวที่ลงสถานีป่าเส้า ผมเห็น พขร. โบกธงเขียวส่งสัญญาณให้รถวิ่งจากไป....
นำเจ้าเพื่อนยากมาถ่ายรูปหน้าป้ายซึ่งแจ้งว่าสถานีสารภีอยู่ห่างจากป่าเส้าไป ๘.๑๔๒ กิโลเมตร ครั้งก่อนก็ไปลงที่นั่น คราวหน้าผมน่าจะลงที่สถานีลำพูนซึ่งห่างจากที่นี่แค่ ๕.๔๓๒ กิโลเมตรเอง...
ผมหิ้วจักรยานออกมาด้านหลังอาคารสถานี... เหมือนกับที่สารภี
อยากให้เพื่อน ๆ ได้เห็นการจัดบริเวณสถานีรถไฟให้ดูงดงาม...
ใช้เวลาไม่ถึง ๑ นาทีในการกางจักรยานออก...
เรียบร้อยก็โชว์ตัวซะหน่อย...
หยิบแผ่นกระดาษที่ได้จดไว้ว่ามีวัดอะไรอยู่ในเส้นทางออกมาดู...
"วัดป่าเส้า" อยู่ใกล้นิดเดียว! ผมปั่นจักรยานมุ่งหน้าไปทันที...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น