จ่ายเงินค่าเช่าจักรยาน ($2) ไว้ตั้งแต่วันวาน สอบถามไว้ก่อนด้วยว่าต้องออกจากที่พักก่อนตี ๕ จะให้ทำอย่างไร ผู้ดูแลกะกลางคืนบอกให้ผมปลุกเพื่อจะได้เปิดประตูให้ไปเอาจักรยาน พอลงมาก็เห็นแกนอนหลับอยู่ตรงทางเดินใกล้กับเคาน์เตอร์ ผมสะกิดให้ตื่น ไม่ขี้เซาครับ...ลุกไปเอากุญแจล็อคจักรยานที่เคาน์เตอร์แล้วเปิดประตูหน้าพาผมไปเลือกจักรยานที่หน้าโรงแรม ผมบอกว่าขอคันสีดำเมื่อวานนี้ก็ได้ เค้านำจักรยานมาให้แล้วกลับไปนอนต่อ...
กำลังจะนำจักรยานออกปั่น ผมพบว่าตัวล็อคแฮนด์เกิดหลวม ไม่สามารถบังคับรถได้ ใช้ปั่นไม่ได้แน่นอน!! โชคดีที่ประตูหน้าไม่ได้ล็อค ผมกลับไปปลุกให้ขะแมร์หนุ่มลุกขึ้นมาเปลี่ยนจักรยานให้ ได้คันสีเลือดหมูที่ยางค่อนข้างอ่อน แต่ก็เอาเถอะ เพราะไม่มีดีกว่านั้นแล้ว! ๔.๔๐ น.....ผมปั่นออกจาก Velkommen Guesthouse (1) เลี้ยวขวาตรงสี่แยกไฟแดง ไปตามถนนชาร์ล เดอ โกล มุ่งสู่จุดทำบัตรเข้าชมนครวัด (2)
ขณะเดินทางท้องฟ้ายังมืดอยู่ พอเข้าเขตสวนรุกขชาติ สองข้างทางมีแต่ต้นไม้สูงใหญ่ยืนเรียงราย หนทางมืดตื๋อ ผมอาศัยไฟฉายจากคุณบิมส่องสว่างไปตลอดทาง ประมาณ ๒ กิโลเมตรครึ่งก็ถึงจุดทำบัตรเข้าชม (2)...
เค้าเริ่มทำงานกันแล้วครับ มีนักท่องเที่ยวไปรอทำบัตรกันบ้างแล้ว มีเพียงผมคนเดียวที่ปั่นจักรยานเข้าไป... นอกนั้นมากับรถตุ๊ก ๆ
ผมบันทึกไว้ว่า...
ขี่จักรยานไปตามถนน อากาศเย็น มืด ถ้าไม่มีไฟฉายคุณบิมคงปั่นไม่ได้ - เชือกผูกรองเท้าข้างซ้ายเข้าไปพันกับบันได...รถเกือบล้ม - จอดเพื่อปลดเชือกออก - ตุ๊ก ๆ มาจอดข้างหลังเพื่อให้ความช่วยเหลือ - บอกไม่เป็นไร - ผูกเชือกแล้วปั่นต่อ - ถึงที่ทำบัตรเลี้ยวรถเข้าไป - มีคนทักทาง good morning ๒-๓ คน
ได้เวลาจำหน่ายบัตรพอดี (๕.๐๕ น.) - จอดจักรยานไว้ด้านหลัง - เข้ายืนต่อคิว - เตรียมแบ้งค์ $50 ไว้ - ค่อย ๆ ตามเข้าไป - เจ้าหน้าที่บอกให้ยืนหันไปทางขวาเพื่อถ่ายรูป - จ่ายเงินได้ตังค์ทอน $30 - เดินออกมาแล้วนึกได้ว่ายังไม่ได้รับบัตร - กลับไปเอา - ได้พอดี มีรูปด้วย...
ได้บัตรแล้ว... ผมก็เดินกลับไปที่จักรยาน เจ้าหน้าที่ขอเช็คบัตรก่อนให้ปั่นออกไป มันมืดมาก...เค้าต้องใช้ไฟฉายส่องดู โอเค! ผมเดินทางต่อไปตามถนนมืดมิด โดยใช้ไฟฉายทั้งส่องทางข้างหน้าและใช้ส่งสัญญาณด้านหลัง ระหว่างทางมีรถตุ๊ก ๆ พานักท่องเที่ยวฝรั่งแซงผ่านไปหลายคัน ทุกคนมุ่งหน้าไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่นครวัด ผมออกแรงปั่นไปอีก ๒.๓ กิโลเมตรก็เห็นคูน้ำอยู่ข้างหน้า เลี้ยวซ้าย (3) แล้วปั่นต่ออีก ๘๐๐ เมตร... เลี้ยวขวา (4) ตรงไปยังทางเข้านครวัด (5)...
สิ่งหนึ่งซึ่งไม่ได้สำรวจไว้ก่อนคือที่จอดจักรยาน นำจักรยานไปที่ข้างบูธแห่งหนึ่ง ด้านหลังมีสนามหญ้า...ผมจับมันนอนพิงแล้วคล้องโซ่ล็อคไว้กับเสา เรียบร้อยแล้วก็เดินหาทางเข้า ความมืดทำให้ผมมองไม่รู้ทิศรู้ทาง ต้องดูว่านักท่องเที่ยวชุมนุมอยู่ตรงไหน...แล้วตามเค้าไป ต่างกับผู้ที่มาด้วยตุ๊ก ๆ...ผมปั่นจักรยานมาคนเดียวท่ามกลางความมืด ไม่มีใครบอกทาง จึงต้องหาคำตอบเอาข้างหน้าด้วยตนเอง!
แต่ก็น่าตื่นเต้นและท้าทายครับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น