จากด่านเปิงกาลันฮูลู มีรถแท็กซี่จอดรออยู่ที่หลังด่าน (6)...
เมืองเปิงกาลันฮูลูหรือโกร๊ะฮ อยู่ห่างจากด่าน ๖-๗ กิโลเมตร ผมเหมาแท็กซี่ไปในราคา ๑๐ ริงกิต (๘๕ บาท) บันทึกไว้ว่า "คุยกับคนขับแท็กซี่ซึ่งพูดไทยได้ ทราบว่าอายุ ๗๓ ปีแล้วยังต้องขับรถหาเงินอีก..." รถวิ่งแป๊ปเดียวก็ถึง จำได้ว่าหนุ่มมอเตอร์ไซค์ที่เบตงจะคิด ๖๐๐ บาท พาผมซ้อนท้ายมาส่งที่นี่ วันนี้ผมมาเอง...หมดเงินแค่ ๑๓๕ บาท!
จอดให้ผมลงที่สถานีขนส่ง บริเวณหน้าป้อมคิวรถแท็กซี่ มีคนขับแท็กซี่เข้ามาถามว่าจะไปบาลิงหรือเปล่า? ผมบอกว่าขอนั่งรถเมล์ไป...
รถเมล์ยังไม่มา... ผมต้องนั่งรอที่เก้าอี้ข้าง ๆ ป้อมสีเหลือง
ระหว่างนั้นก็เดินถ่ายรูปบริเวณใกล้เคียงไว้หน่อย...
เห็นโรงแรม HNM อยู่ไม่ไกล...
ท่ารถเมล์อยู่นั่น...
มีรถบัสวิ่งเข้ามาจอด แต่ไม่ใช่รถเมล์ที่จะพาผมไปบาลิง...
เป็นความผิดพลาดของผมที่มานั่งรอรถเมล์ตรงคิวแท็กซี่ จริง ๆ แล้วผมควรไปอยู่ที่ท่ารถเมล์....
เพราะมัวแต่เพลินอยู่กับการถ่ายรูปและจดบันทึก เหมือนครั้งหนึ่งที่ผมรอขึ้นรถ green bus จากเชียงรายกลับเชียงใหม่ นั่นก็ครั้งหนึ่งเมื่อรถมาเทียบชานชาลาแล้วผมกลับไม่สนใจ มารู้ตัวอีกทีรถก็วิ่งออกไปแล้ว ต้องวิ่งตามไปโบกดักหน้าก่อนที่รถจะพ้นสถานีขนส่งออกไป หุหุ ไม่รู้จักจำสักที ที่โกร๊ะฮก็เช่นกัน ผมมารู้ตัวเมื่อมีเสียงเรียก ต้องวิ่งกระหืดกระหอบไปขึ้นรถ!!
จ่ายค่าโดยสารให้กับคนขับ ค่าโดยสารจากโกร๊ะฮไปบาลิง ๒.๑๐ ริงกิต ผมให้แบงค์ ๑ ริงกิต ๓ ใบ ได้เงินทอนมา ๙๐ เซนต์ พร้อมกับตั๋ว...
รถปรับอากาศมีผู้โดยสารไม่มาก เลือกนั่งได้ตามสบาย
ถ้าพลาดรถคันนี้ คงจะต้องนั่งรออีกเป็นชั่วโมง โชคดีเหลือเกินที่คนมาเลย์มีน้ำใจ ช่วยเรียกให้ผมไปขึ้นรถ...
นั่งอยู่หลังรถ... ผมรู้สึกตื่นเต้นกับภาพเส้นทางจากโกร๊ะฮไปบาลิง!
ถึงจุดหมายปลายทางที่สถานีขนส่งบาลิงแล้วคร้าบบ...
ต้องค้างที่บาลิง ๑ คืน ผมลงจากรถแล้วมองหาที่ซุกหัวนอนก่อนเพื่อน!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น