เบตงเปรียบเหมือนคนตัวเล็กแต่ปอดใหญ่ มิน่าเล่าอากาศถึงได้บริสุทธิ์ ผมรู้สึกเย็นสบายหายใจคล่อง ประมาณบ่าย ๔ โมงวันที่ ๔ เมษายน ๒๕๕๘ ต้องรีบออกจากโรงแรม มุ่งไปยังสวนสุดสยาม....
อ่านป้ายก่อนนะ...
สวนสุดสยาม คือสวนสาธารณะขนาดพื้นที่ ๑๒๐ไร่ บนเนินเขาใจกลางเมืองเบตงแห่งนี้ เป็นจุดชมทัศนียภาพที่สามารถมองเห็นวิวทิวท้ศน์ของเมืองเบตงได้อย่างชัดเจน ภายในสวนร่มรื่นด้วยต้นไม้ยืนต้น ไม้ดอกนานาพันธุ์และเป็นจุดศูนย์กลางซึ่งล้อมรอบด้วยสวนสัตว์ สวนนก สวนสุขภาพ ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมเฉลิมพระเกียรติ ศูนย์กีฬากาญจนภิเษก และสนามเด็กเล่น ด้วยความร่มรื่นของสวนแห่งนี้ จึงนับเป็นปอดอีกแห่งหนึ่งของเมืองเบตง ซึ่งเหมาะสำหรับเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจรวมทั้งสถานที่ออกกำลังกายในตอนเช้าตรู่และตอนเย็น ผู้ที่ได้มาสัมผัสทัศนียภาพของสวนสาธารณะแห่งนี้ จะต้องประทับใจกับบรรยากาศที่สดชื่นด้วยกลิ่นอายของธรรมชาติไม่มากก็น้อยแน่นอน
เดินขึ้นเนินไปพบกับบรรยากาศร่มรื่นด้วยต้นไม้สูงใหญ่...
แว่วเสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ในสนามเด็กเล่น...
เสือ สิงห์ กระทิง แรด น่าจะมีให้ครบ ผมพยายามมองหา หรือว่าจะไปหลบอยู่ในรัฐสภา...อิอิ
แดดยามเย็นทำให้แสงเงาของภาพดูดี....
ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมเฉลิมพระเกียรติ เสียดายจังปิดซะแล้ว ผมได้แต่แลดูอยู่ภายนอก...
มีห้องแสดงวัตถุโบราณและของหายากด้วยนะ แต่วันนี้ปิดซะแล้ว ไม่เป็นไรครับ...ผมเห็นมามากแล้ว!!
เดินดูแต่ภายนอกก็พอ...
เห็นอย่างเนี้ย ทำให้คิดถึงพิพิธภัณฑ์แห่งชาติที่หลวงพระบาง....
จากสวนสุดสยาม ผมเดินไปที่งานไก่เบตง' 58 อีกครั้งนึง...ตั้งใจว่าจะไปหาอะไรกินที่นั่น!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น