ผมคิดในใจว่าถ้ามีโอกาสกลับมาเยือนพม่าอีกครั้ง ผมจะนั่งรถไฟขบวนนี้ไปให้ถึง Lashio เลยทีเดียว...
๕.๓๐ น. รถจอดที่สถานีแห่งหนึ่งนานมาก มีเวลาให้ผมลงไปเดินถ่ายรูป แล้วถือโอกาสซื้อน้ำดื่ม ๑ ขวด (๓๐๐ จ๊าด) ติดมือกลับมา...
๐๕.๔๐ น. รถค่อย ๆ ไต่ขึ้นเขา ทุกคนพากันจ้องมองดูทิวทัศน์เบื้องล่าง...
๐๖.๑๕ น. แดดเริ่มออก รถไฟวิ่งเข้าถ้ำสั้น ๆ
๐๖.๒๐ น. รถไฟวิ่งไปหยุดที่จุดหนึ่งบนเขา...
รอให้เจ้าหน้าที่สับราง แล้ววิ่งถอยหลังช้า ๆ ไปอีกทางนึง...
ไปหยุดจอดให้ผู้โดยสารได้ชมวิว! อย่างนี้ก็มีด้วย
๐๖.๓๐ น. พระอาทิตย์เผยโฉมให้เห็น...
แหม่มอ้วนพูดอังกฤษสำเนียง British ยื่นหน้าออกไปนอกหน้าต่าง โดนน้ำสาดขึ้นมาจากเด็ก ๆ ข้างทาง...หลบเกือบไม่ทัน!
๐๖.๕๐ น. รถไฟเข้าจอดอีกสถานี คราวนี้เธอโดนแบบเต็ม ๆ เปียกโชก ถึงกับร้องลั่นบ่นว่า "ทำไมถึงต้องเป็นเรา"
รถไฟเสียเวลา... ประมาณ ๘ โมงกว่าถึงได้เข้าเทียบชานชาลาสถานีพินอูลวิน!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น