ลงไปที่ห้องจำหน่ายตั๋วของสถานีขนส่ง...
ซื้อตั๋วรถตู้กลับไปหาดใหญ่ ค่าโดยสาร ๓๕ ริงกิต ในตั๋วบอกว่ารถออกเวลา ๑๒.๔๕ น. แต่เอาเข้าจริงก็ยืดออกไปเป็นชั่วโมง...
หลบไปกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหารใกล้สถานีขนส่ง ผมเติมพลังไว้ก่อน เพราะการเดินทางยังอีกยาวนาน...
อยากกินอะไร มากน้อยแค่ไหน ก็ไปขอให้เค้าตักให้...
แม่ค้าจะมาดูที่โต๊ะแล้วเขียนราคาให้ไว้ ตกลงมื้อนี้อาหารเครื่องดื่มรวม ๕ ริงกิต...
รถตู้คันนี้แหละที่พาผมกลับหาดใหญ่... ปักษ์ใต้บ้านเรา
ผู้โดยสารมีไม่เต็มคัน นั่งกันแบบสบาย ๆ ครับ...
คิดว่าเส้นทางที่เห็นนี่แหละที่ผมเคยปั่นจักรยานจากอลอร์สตาร์มาบัตเตอร์เวิร์ธ...
ถึงด่านมาเลย์ รถตู้จอดให้ผู้โดยสารลงไปยื่นหนังสือเดินทางเพื่อประทับตราออกจากประเทศมาเลเซีย ผมเดินทางเข้าออกภายในวันเดียว จบแล้วการท่องเที่ยวต่างแดน!
ยังเหลือก็แค่เดินทางกลับบ้าน....จากหาดใหญ่ผมนั่งรถ บขส. ไปลงหมอชิต
เช้าวันที่ ๑๖ เมษายน ๒๕๕๘ ต่อรถ ปอ.2 (บขส. เช่นกัน) กลับลำปาง...
ถึงสถานีขนส่งลำปางเย็นมากแล้ว ไม่มีรถเมล์เขียวให้นั่งไปห้างฉัตร ผมเดินแบกเป้ไปยืนรอสองแถวลำปาง-ห้างฉัตรที่สี่แยกดอนปาน แต่หารถไม่ได้ หมดทางเข้าจริง ๆ ผมต้องโทรศัพท์ขอให้คุณพ่อของน้องเมเปิลช่วยมารับไปส่งบ้าน...
ในที่สุดก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ...
อวสานเรื่องราว travellin' light ไป bukit lawang ได้ซะที ขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ติดตามอ่านจนจบครับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น