คงจะไม่แปลกถ้าชายคนที่ชื่อ Tony จะชักชวนบรรดานักท่องเที่ยวที่เขาพบเจอให้มากินข้าวที่บ้าน แล้วตื้อให้ซื้อของในร้าน หรือไม่ก็ข่มขู่ให้จ่ายเงินช่วยค่าอาหาร (เหมือนพวก ๑๘ มงกุฏในเวียดนาม) แต่ผมเห็นโทนีทำน้ำอะโวคาโดให้ดื่ม ทำอาหารอินโดนีเซียกินด้วยกัน...แล้วนั่งคุยหัวเราะร่วน!!
ชายคนนี้ไม่เคยเอ่ยถึงสินค้าของตัวเองแม้แต่คำเดียว...ไม่เรียกร้องอะไรทั้งสิ้น!
วันนี้นอกจากผมแล้ว ยังมีหนุ่มเยอรมันอีก ๒ คนที่ถูกโทนีเชิญให้มาดูการทำอาหารและร่วมดื่มกิน...
ลูกสาวของโทนีปั่นน้ำอะโวคาโด...
ผมไปถึงก่อน จึงได้ไปจ่ายตลาดกับเจ้าบ้าน แล้วกลับมาทำหน้าที่เป็นลูกมือเตรียมผักไว้ให้กุ๊กใหญ่...
ภรรยาก็ช่วยด้วยอีกแรง ดูเธอมีความสุขที่ได้ทำอาหารเลี้ยงผู้ที่สามีเชิญมา...
ระหว่างรอ main dish ก็มีออเดิฟ (hors'oeuvre) มาให้ขบเคี้ยวก่อน.....
มาแล้วครับ อาหารจานใหญ่น่ากิน ผมจำชื่อไม่ได้แล้ว!
Tony มานั่งกินด้วย ส่วนภรรยายืนยิ้มอยู่ข้างหลัง...
กินยังไม่ทันเสร็จ หนุ่มอินเดียอาศัยอยู่ในฮาวาย (สวมเสื้อเหลือง) ก็เดินเข้ามาร้าน คนนี้ก็ถูกเชิญมาเหมือนกัน โทนีชวนให้ร่วมวงด้วยแต่เค้าบอกว่ากินมาแล้ว
กินเสร็จผมรวบรวมถ้วยชามไปไว้ที่ซิงค์ กำลังจะลงมือล้าง ภรรยาของโทนีห้ามไว้ เธอบอกว่าเป็นหน้าที่ของเธอ ในขณะที่โทนีนั่งคุยอย่างมีความสุข...
มีผลไม้ให้กินล้างปาก...
เห็นว่าอิ่มหนำสำราญกันแล้ว...โทนีก็บอกกับเรา ๓ คนว่าจะไม่ขอดึงตัวเอาไว้ เขามองดูผู้มาเยือนค่อย ๆ ทยอยกลับ...ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม! He just gave us unconditionally...
ตั้งแต่วันนั้นผมก็ยังไม่มีโอกาสได้พบโทนีอีกเลย....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น