แต่ก่อนผมได้ยินคนเชียงใหม่พูดว่า "ถ้ามาเชียงใหม่แล้วไม่ได้ขึ้นพระธาตุดอยสุเทพ ก็เหมือนว่ายังไม่ถึงเชียงใหม่" ผมก็อยากกล่าวว่า "ถ้าไปเมืองกาญจนบุรีแล้วไม่ได้เดินข้ามสะพานข้ามแม่น้ำแคว ก็เหมือนว่ายังไม่ถึงเมืองกาญจน์" วันนี้เราไปเดินข้ามสะพานด้วยกันนะ...
ผมนำจักรยานไปจอดไว้ที่ลานจอดรถ แล้วเดินไปยังสะพาน....
วิกิพีเดียกล่าวว่า...
สะพานข้ามแม่น้ำแควเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญยิ่งแห่งหนึ่ง เป็นสะพานที่สำคัญที่สุดของเส้นทางรถไฟสายมรณะ สร้างขึ้นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยกองทัพญี่ปุ่นได้เกณฑ์เชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ได้แก่ ทหารอังกฤษ อเมริกัน ออสเตรเลีย ฮอลันดา และนิวซีแลนด์ประมาณ ๖๑,๗๐๐ คน สมทบด้วยกรรมกรชาวจีน ญวน ชวา มลายู ไทย พม่า และอินเดีย อีกจำนวนมาก มาก่อสร้างทางรถไฟสายยุทธศาสตร์ เพื่อเป็นเส้นทางผ่านไปสู่ประเทศพม่า ซึ่งเส้นทางช่วงหนึ่งจะต้องข้ามแม่น้ำแควใหญ่ จึงต้องมีการสร้างสะพานขึ้น การสร้างสะพานและทางรถไฟสายนี้ เต็มไปด้วยความยากลำบาก ความทารุณของสงครามและโรคภัย ตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง
สะพานข้ามแม่น้ำแควใช้เวลาสร้างเพียง ๑ เดือน โดยนำเหล็กจากมลายูมาประกอบเป็นชิ้น ๆ ตอนกลางทำเป็นสะพานเหล็ก ๑๑ ช่วง หัวและโครงสะพานเป็นไม้ มีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ ๒๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๖ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๗ ได้ถูกทิ้งระเบิดหลายครั้ง จนสะพานหักท่อนกลาง ภายหลังสงครามสิ้นสุดลง รัฐบาลไทยได้ซ่อมแซมใหม่ด้วยเหล็กรูปเหลี่ยมเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๘๙ จนสามารถใช้งานได้ ปัจจุบันมีการยกย่องให้เป็นสัญลักษณ์แห่งสันติภาพ
คนเยอะเหมือนกัน มีทั้งไทยและเทศ กำลังพากันเดินข้ามสะพานยาว ๓๐๐ เมตร...
เดินสุดสะพานแล้วหันหลังกลับไปเก็บภาพไว้อีก ๑ บาน...
ค่อย ๆ ก้าวลงนะครับ เกาะราวบันไดให้แน่น!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น