วันศุกร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2558

ที่นี่ไม่ใช่กับดัก

ก่อนไปไซง่อนและพนมเปญ ผมได้อ่านเรื่องราวในอดีตของประเทศเวียดนามและกัมพูชาไว้บ้างแล้ว ช่วงสงครามเวียดนาม...เห็นพี่หมออาสาเข้าร่วมกับหน่วยจงอางศึกไปช่วยอเมริการบเวียดกง ตอนนั้นก็คิดว่ามันดี  อเมริกาเนี่ยมันหอมไปซะหมดเลยนะ!   จนกระทั่งผ่านมาหลายสิบปี ผมถึงได้รู้ความจริง  ยิ่งได้อ่านสิ่งที่ประเทศบ้าอำนาจทำ ก็ยิ่งประจักษ์ในความโหดเหี้ยม มือถือสากปากถือศีลของประเทศเหล่านั้น!  

เคยอ่านเรื่องฝนเหลือง (yellow rain) สารเคมีที่กองทัพอเมริกันใช้โปรยในเวียดนาม  กองทัพสหรัฐฯ อ้างว่าใช้ "ฝนเหลือง" โปรยลงในเวียดนามเมื่อกว่า ๔๐ ปีก่อน เพื่อทำลายต้นไม้ใบไม้อันเป็นแหล่งหลบซ่อนของข้าศึก  ก็ยังว่ามันคิดได้อย่างไร?  นี่หรือคือประเทศที่ได้ชื่อว่าเจริญแล้ว!

a U.S. plane sprays the toxic chemical over a South Vietnamese jungle - ที่มา dailymail.co.uk   (Thanks!)
Bodies of women and children lie on a road in South Vietnam following a U.S. air strike during the war - ที่มา dailymail.co.uk   (Thanks!)
เหยื่อฝนเหลืองชาวเวียดนามนับล้านที่ตายไปก็มาก มีชีวิตอยู่อย่างทุกข์ทรมานก็เยอะ แม้แต่ทารกที่อยู่ในครรภ์ก็ยังออกมาพิกลพิการ ด้วยเหตุนี้ทางการจึงต้องจัดนิคมให้ผู้ได้รับผลกระทบจากฝนเหลือง และส่งเสริมให้ประกอบอาชีพด้วยการผลิต souvenir จำหน่ายแก่นักท่องเที่ยว...

เช้าวันที่ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๘ รถบัสมาจอดรับลูกทัวร์ไปเที่ยว อุโมงกู๋จี (Củ Chi tunnels)...


ระยะทางประมาณ ๔๐ กิโลเมตร จากตัวเมืองไปยัง อุโมงกู๋จี...


ก่อนถึงจุดหมายปลายทาง รถไปจอดที่โรงงานผลิต souvenir ในนิคมผู้ได้รับผลกระทบจากฝนเหลือง แล้วปล่อยให้ลูกทัวร์เดินชม...



เพื่อน ๆ ที่รักครับ มาที่นี่...ผมไม่เห็นว่าเป็นเรื่องรำคาญใจแม้แต่น้อย แม้ตัวเองจะไม่สามารถซื้ออะไรใส่กระเป๋ากลับมาได้ แต่ก็ชื่นชมในความมานะอดทน รู้สึกทึ่งในฝีมือในการประดิษฐ์งานศิลปะ ซึ่งอยากจะนำภาพมาให้เห็นเช่นว่าไปเดินอยู่ที่นั่นด้วยกัน...



















มีฝรั่งเขียนบ่นไว้ในเว็บ ๆ หนึ่ง... อยากแปลมาให้อ่านดังนี้
ระหว่างทาง เราหยุดพักที่ local gallery ซึ่งจะต้องเดินผ่านโรงงานเพื่อไปห้องน้ำ ผมก็ว่ามันน่าสนใจที่จะไปดูคนงานเรียงเศษเปลือกไข่ให้เป็นภาพ แต่ท้ายที่สุดมันก็คือกับดัก (tourist trap) ที่ต้อนให้นักท่องเที่ยวซึ่งมาทีละ ๒-๓ คันรถให้เข้าไปซื้อสินค้า หรือไม่ก็เครื่องดื่มและขนมตรงทางออก
ประตูที่เห็นในภาพคือทางออก  ผมไม่คิดเลยว่ามันเป็นกับดกกับดักอะไร ฝรั่งที่ไปด้วยกันก็ไม่เห็นมีใครบ่น!


ได้เวลาไปอุโมงค์กู๋จีกันแล้ว...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น