จากวัดดอยโตน ตำบลป่าพลู อำเภอบ้านโฮ่ง ขับรถไปตามทางหลวงหมายเลข 106 ประมาณ ๑๐ กิโลเมตรก็จะเห็นป้าย "บ้านปาง" อยู่ทางด้านขวามือ....
ถ้ากลัวว่าจะหาไม่เจอ ก็ให้มองหารั้วสีม่วงของโรงเรียนบ้านปางซึ่งเห็นได้ชัดเจน....
ที่เพื่อน ๆ พลาดไม่ได้ก็คือ "วัดบ้านปาง" ซึ่งเป็นวัดบ้านเกิดของครูบาศรีวิชัย และเป็นสถานที่สุดท้ายที่ท่านจำพรรษาและมรณภาพลง...
เลี้ยวขวาเข้าไปไม่ไกล ก็เห็นบันไดนาคสูงเอาการ...
ถ้าไม่อยากเดินขึ้น ก็ขับรถไปตามทางหลวงชนบทหมายเลข ๕๐๒๒ อีกนิดเดียว พอเห็นป้ายบอกทางเข้าวัด ก็เลี้ยวซ้ายขึ้นไปจอดที่ลานจอดรถได้เลย...
เพื่อน ๆ จะประจันหน้ากับอาคารพิพิธภัณฑ์สีเงินส่องประกายดูงดงาม...
ดีจังเลย! วัดนี้มีป้ายบอกชัดเจน...
พิพิธภัณฑ์บริขารพระครูบาเจ้าศรีวิชัยอยู่ด้านขวามือ...
ขออนุญาตนำข้อมูลจากฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร มาลงด้วยดังนี้...
อาคารพิพิธภัณฑ์บริเวณโถงชั้นบน ตรงกลางเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปขนาดใหญ่ ถัดลงมาเป็นหุ่นขี้ผึ้งครูบาศรีวิชัย ซึ่งส่วนใหญ่ผู้ที่เข้าชมจะเข้ามาสักการะตรงบริเวณนี้เป็นจุดแรก ก่อนที่จะเดินชมข้าวของต่าง ๆ ที่จัดแสดงบริเวณผนังทั้งสองด้านข้างต่อไป(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูล)
สิ่งของที่จัดแสดงเป็นของที่เกี่ยวเนื่องกับครูบาฯ และวัดบ้านปาง อาทิ หีบธรรม ยอดพระเจดีย์โบราณศิลปะสุโขทัย อายุราว 700 ปี ตู้ไม้ที่ภายในบรรจุหนังสือและสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ เกี่ยวกับครูบาฯ เงินเสี้ยว เงินอัฐ และเงินเฟื้อง อายุกว่า 100 ปี ที่ชาวบ้านขุดพบในบริเวณกุฏิหลังเก่าของครูบาฯ ตู้พระไตรปิฏก เครื่องหลวงสำหรับไว้ตั้งเครื่องอัฐบริขาร เวลามีงานพุทธาภิเษกหรืองานฉลองใหญ่ของวัด ภาพถ่ายครูบาฯ ภาพถ่ายปราสาทและหีบศพที่บรรจุศพของครูบาฯ รอยมือและรอยเท้าของครูบาฯ ที่ประทับลงซีเมนต์ เมื่อคราวบูรณะปฏิสังขรณ์วัดพระเจ้าตนหลวง จังหวัดพะเยา พระบรมสารีริกธาตุที่ชาวบ้านขุดพบอยู่ในผอบทองเหลืองใต้ฐานเจดีย์วัดร้างด้านเหนือวัดบ้านปาง อัฐิธาตุ เส้นผม ประคำของครูบาฯ ตำรายา ใบสุทธิจารบนใบลานของสามเณรสมัยครูบาฯ แท่นกลึงลูกประคำของครูบาฯ รูปปั้นเสือหรือภาพวาดเสือที่ชาวบ้านถวายแก่วัดเนื่องจากปีนักษัตรขาลเป็นปีเกิดของครูบาฯ...
ผมหวังว่าประตูพระวิหารคงไม่ปิด!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น