เคยคุยกับเพื่อน ๆ มาแล้วว่าถ้าไปถึงที่ไหนพร้อมจักรยานพับ หากยังไม่มืด ผมก็ไม่กลัวว่าจะหาที่พักไม่ได้ ตอนนำจักรยานพับใส่รถเมล์เขียวไปเที่ยวเชียงแสน แม้วันนั้นจะใกล้ค่ำแล้วก็ตาม ผมปั่นจักรยานสอบถามไปเรื่อย ๆ เข้าที่นั่นออกที่โน่น สุดท้ายก็เจอที่พักถูกใจเข้าจนได้!
จากปากลายไปไชยบุรีระยะทางประมาณ ๑๕๐ กิโลเมตร ถ้าปั่นจักรยานคงต้องใช้เวลาเดินทาง ๒ วัน ผมกะว่าจะพักที่ปากลาย ๑ คืน แล้วใช้เวลา ๑ วันเต็มปั่นไปพักที่บ้านน้ำปุยอีก ๑ คืน จากบ้านน้ำปุยจึงค่อยลุยต่อในวันรุ่งขึ้น คิดว่ายังไง ๆ ก็ถึงไชยบุรีก่อนค่ำ แต่การได้พบกับคุณพรผู้ใจดีในวันที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๕๙ ทำให้ผมสามารถเดินทางรวดเดียวใช้เวลา ๓ ชั่วโมงกว่า ๆ ถึงเมืองไซยะประมาณ ๔ โมงเย็น! คุณพรจอดรถส่งให้ผมลงที่หน้าตลาดไซยะบูลี ผมนำจักรยานและเป้สัมภาระลงวางไว้ที่ทางเท้า แล้วอำลาผู้เมตตาด้วยความขอบคุณ...
จากนั้นก็ต้องปั่นจักรยานหาที่พัก ครั้งนี้ผมไม่มีแผนที่ในมือ ไม่มีชื่อเฮือนพักจดไว้ในสมุด กล่าวได้ว่าไปตายเอาดาบหน้า ผมกางจักรยานออก (unfold) โดยใช้เวลาไม่ถึงนาที โดยมีสายตาคนลาวจับจ้อง ผมยิ้มให้แล้วถามด้วยถ้อยสำเนียงเสียงลาวว่าแถวนั้นมีเฮือนพักบ้างมั้ย? หนุ่มลาวคนหนึ่งชี้ไปข้างหน้าบอกให้ผมไปทางนั้น...
ปั่นจักรยานกลับไปตั้งต้นอีกครั้งที่ตลาด คราวนี้ไม่โอ้เอ้แล้ว ผมแวะเข้าไปที่ "เฮือนพักสันติสุข" ซึ่งอยู่เลยสี่แยกไปนิดเดียว...
เว้าลาวตลอด...ถามหญิงลาววัย ๕๐ กว่า ๆ (ท่าทางจะเป็นเจ้าของ) ว่าพักคืนละเท่าไหร่? คำตอบคือ "๖๐ พัน" ผมต่อรองว่า "อยู่ ๒ มื้อ แสนนึ่งได้บ่อ?" เธอตอบโดยไม่ลังเลว่า "เจ้า"
ผมรู้สึกดีใจเมื่อได้ที่พักในไซยะบูลีในราคาที่คิดไว้...
ถ่ายรูปห้องพักมาให้เพื่อน ๆ ดูหน่อยน้า...
ผ้าเช็ดตัว สบู่ ยาสระผม มีวางไว้ให้อยู่ในตู้...
น้ำดื่มและกระดาษทิซซู่อยู่ตรงมุมห้อง...
ห้องน้ำก็ไม่เลวนัก...
ด้านหน้ามีชุดรับแขกจัดไว้ดูคล้ายล็อบบี้...
มีกล้วยน้ำว้าให้ลิง...เอ้ย! คนที่มาพักได้หยิบกินฟรี
เข้าที่พักแล้ว... วันนี้ผมยังมีเวลาอีก ๒ ชั่วโมงปั่นจักรยานเที่ยวเมืองไซยะบูลี!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น