ยังมีกะใจพาเจ้า Coyote เข้าไปโชว์ตัวอยู่หรือเนี่ย?
ขนาดนี้แล้ว ผู้คนก็ยังไม่เห็นหนีไปไหน...
ลั่นชัตเตอร์ได้อีก ๒-๓ shot ฝนก็เทลงมา! ผมรีบปั่นจักรยานฝ่าสายฝนไปแวะหลบอยู่ใต้ชายคาร้านค้าซึ่งอยู่ใกล้กับทางขึ้นวัดพระนอนพุทธไสยาสน์ ต้องยืนรอขาแข็งอยู่เกือบชั่วโมง ผมถ่ายภาพเจ้า Coyote ที่หน้าป้ายเมื่อฝนซา...
ผมเดินขึ้นบันไดนาคไปจนถึงข้างบน ก่อนที่จะกลับลงมาคว้าเจ้า Coyote ปั่นกลับที่พัก สิ้นสุดการผจญภัยบนอานจักรยานพับด้วยความเมื่อยล้าเปียกปอน...
เช้าวันรุ่งขึ้น จากสถานีอุตรดิตถ์... ผมเดินทางกลับห้างฉัตรด้วยรถไฟฟรีขบวน 407
เตรียมตัวลงที่สถานีห้างฉัตร...
พอรถจอดสนิท ไฟเขียวออก ก็ให้กดสวิทช์เปิดประตู...
ลงจากรถดีเซลรางที่เห็น...
วางกระเป๋าใส่จักรยานไว้ที่ชานชาลาเพื่อถ่ายภาพอีก ๑ บาน...
นำข้าวของไปที่ม้าหิน เพื่อประกอบรถจักรยานขี่กลับบ้าน...
ไปร้านอาหารลำแต้ก่อน เพื่อนำมะไฟ พริกขี้หนู และมะนาวไปให้
จากนั้นก็กลับเข้าบ้าน...
สิ้นสุดทริป ๓ วัน ๒ คืนที่ได้ใช้เงินไปทั้งสิ้น ๑๐๐ บาท เที่ยวนี้ผมอยู่ฟรีกินฟรี...ได้เที่ยวระลึกถึงอดีตสมความตั้งใจทุกประการ!
ขอปิดฉาก "FB Trip ไปอุตรดิตถ์" แต่เพียงแค่นี้ครับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น