อยุธยาเป็นเป็นเมืองเก่าที่สะอาด ถนนหนทางและสิ่งก่อสร้างถูกออกแบบให้อยู่ในลักษณะที่ไม่ทำลายภูมิทัศน์แห่งความเป็นเมืองมรดกโลก ผมปั่นจักรยานเที่ยวชมมาแล้วเกือบจะทั่วเกาะ วันนี้ขอออกนอกทางไปบางปะอิน....
การท่องเที่ยวสไตล์ลุงน้ำชา แม้ไม่มีเงินมากพอที่จะเข้าชิมอาหารมีชื่อของแต่ละจังหวัด แต่การได้มาเห็นก็เป็นอาหารตาและสมองซึ่งทำให้ได้เห็นความงามของการอนุรักษ์ไว้ซึ่งของเก่า การนำธรรมชาติมาดำรงไว้ในการออกแบบ รวมทั้งการตกแต่งที่ดูแปลกและแหวกแนว
หยุดพักริมคูน้ำรอบ ๆ กุฏิสงฆ์ (หากมิใช่ก็ขอได้โปรดให้อภัย) มาครั้งแรกผมถ่ายภาพในวัดใหญ่ฯ และโพสต์ไว้แล้ว ครั้งนี้ก็แวะอีก แถมยังปีนขึ้นไปจนถึงยอดพระเจดีย์ เก็บภาพไว้เต็มพิกัดแต่วันนี้ยังไม่จัด ขอข้ามไปก่อน...
อยากจะพาเพื่อน ๆ เดินทางไปบางปะอิน ตามทางหลวงที่มีแผ่นป้ายบอกแหล่งท่องเที่ยวอย่างชัดเจน...
แสงแดดเริ่มแผดจ้าแต่ก็ไม่แก่กล้าจนเหงื่อตก ผมหยุดเก็บภาพในช่วงแสงเงาขนาดนี้ แต่ละที่ล้วนดูดี แม้แต่บ้านไม้หลังเก่าหรือเพิงแผงริมทาง...
จากวัดใหญ่ฯ (1) ผมปั่นไปเรื่อย ๆ จนถึงทางยกระดับ...
ลอดใต้สะพานจะชื่ออะไรผมไม่สน รู้แต่เพียงว่าบางปะอินอยู่ข้างหน้าถ้าตรงไปอีก ๑๔ กิโลเมตร...
ผ่าน อบต. เกาะเรียนและวัดช่างทอง...
สิ่งก่อสร้างริมทางอย่างนี้ ทำให้ผมต้องหยุดดู...
เมื่อสักครู่ก็เห็นมา...
เรียก bus stop ได้มั้ยหนอ... สำหรับคนรอรถประจำทางที่จะไปบางปะอิน?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น