มองออกไปยังทางหลวงหมายเลข
11 บริเวณหน้าบ้านที่ขยายออกไปอีกข้างละ ๒ เลนตั้งแต่เมื่อ ๕ ปีที่แล้ว
วันนี้บางช่วงเวลาแทบไม่มีรถวิ่ง! ผมได้เห็นสภาพเศรษฐกิจที่ทรุดหนัก
หลังจากเกิดน้ำท่วมใหญ่เมื่อกลางปี ๒๕๖๓...
รัฐบาลสมัยที่ ๒ ของลุงตู่ซึ่งมีหน้าตาไม่แตกต่างจากสมัยแรกหรือแม้แต่สมัยรัฐบาลนายกทักษิณ ได้บริหารประเทศต่อมาอีก ๔ ปีทำให้ประเทศล่มจมจนสุดที่จะเยียวยา นายธนาธรและพรรคอนาคตใหม่ซึ่งเป็นความหวังก็ถูกเผด็จการทำลายล้างจนสิ้นสภาพ ปี ๒๕๖๖ เลือกตั้งใหม่อีกครั้ง สว. ๒๕๐ คนก็ยังคงเลือกลุงตู่กลับมาเป็นนายก พวกมันจัดตั้งรัฐบาลอันไร้ฝีมือขึ้นอีกเป็นสมัยที่ ๓ พอกันที...ผมมองไม่เห็นแสงสว่างแห่งความยุติธรรมและความเท่าเทียมในราชอาณาจักรแห่งนี้แม้แต่น้อย! อยู่ไม่ได้อีกแล้ว รอไม่ไหวสำหรับภาพเมืองไทยอันศิวิไลซ์กับประชาธิปไตยเต็มใบ! ผมขอใช้เวลาในช่วงสุดท้ายของชีวิตทำในสิ่งที่เคยเขียนไว้บน facebook
ตาแก่เมืองรถม้าเลือกแล้วว่าจะใช้เจ้า Banian จักรยานคันนี้ พร้อมกับกระเป๋าติดตะแกรงท้ายที่ซื้อไว้เมื่อ ๕ ปีก่อน (มีโอกาสใช้ไปมะละกาครั้งเดียว) ในการเดินทาง....
มีแอคคอร์เดียนตัวเล็กที่คุณธเนศให้มาอีกตัวนึงเพื่อใช้บรรเลงระหว่างการเดินทาง....
๒-๓ ปีที่ผ่านมาได้ซ้อมแอคคอร์เดียนและฝึกร้องเพลงเพิ่มเติม จนพร้อมที่จะใช้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพ คงไม่ต้องหนักใจเหมือนตอนเล่นซึงที่ออสเตรเลียในครั้งนั้น...
ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเส้นทาง final trip ของผมจะได้ผ่านไปซิดนี่ย์อีกหรือเปล่า?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น