FB Trip ไปเชียงใหม - อายุร้อยกว่าปี!

แม้มิได้เกิดที่เชียงใหม่แต่ก็มาโตที่นี่ ผมเคยผ่านถนนท่าแพและเห็นวัดแสนฝางมาตั้งแต่เป็นเด็ก กว่าจะได้เข้ามาภายในวัดนี้ต้องใช้เวลาถึง ๕๐ ปี ฤาจะเป็นดั่งคำโบราณที่ว่า "ใกล้เกลือกินด่าง" ก็ไม่รู้!  ผมจำไม่ได้ว่าตอนเป็นเด็กได้เห็นประตูโขงงดงามเช่นนี้หรือไม่?  

แต่ก็ยังดีที่มีโอกาสได้มาเห็นในวันนี้...

พบกับอาคารรูปแบบผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมล้านนาและแบบตะวันตก...

ดูเหมือนจะซ่อนความน่าสงสัยไว้หลังป้ายไวนิลที่เขียนว่า "เขตสังฆาวาส ห้าม! บุคคลภายนอกเข้า-ออก ก่อนได้รับอนุญาตโดยเด็ดขาด"  แลภายในอาคารที่มีประตูโค้งแบบวิหารในยุโรป ข้างในนั่นน่าจะเป็นที่อยู่ของสงฆ์ ผมไม่แน่ใจว่าจะเรียก "กุฏิ" ได้หรือเปล่า?

ถึงบางอ้อก็ต่อเมื่อได้เห็นจารึกที่หน้าบันว่า "กุฏิ ๑๐๐ ปีโยนการพิจิตร"

ค้นคว้าในอินเทอร์เน็ตแล้วได้ความว่าสร้างขึ้นในสมัยพระครูบาโสภา (เถิ้ม) และรองอำมาตย์เอกหลวงโยนการพิจิตรเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๓๙

พระวิหารหอคำก็มีอายุร้อยกว่าปี...

 

 

มีหอไตรตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันตก ใกล้กับพระเจดีย์ หลังเก่าอายุกว่าร้อยปี...

อีกหลังนึงอายุไม่มาก...แค่ ๗๐ ปีเอง!

ต้องไปต่อ...ผมใช้เส้นทางเดิมขี่จักรยานออกไปยังถนนท่าแพ

ตรงข้ามกับวัดแสนฝาง (5) คือ "วัดบุพพาราม" (6)

วัดบุพพารามอ้างว่ามีพระพุทธรูปไม้สักที่ใหญ่และสวยงามที่สุดในโลก!  ต.ม.! เพื่อน ๆ ตามมา...เราจะไปพิสูจน์ด้วยกัน!