ลงรถไฟที่สถานีนาบ้า ผมไม่มีเวลาโอ้เอ้ เพราะต้องรีบหารถไปเมือง Katha ความจริงมีรถไฟจาก Naba ไป Katha ออกตอนตี ๕ (ค่าโดยสาร ๑๐๐ จ๊าด) แต่ตอนนี้บ่ายโมงแล้ว!
ผมได้ข้อมูลมาก่อนว่ามีรถโดยสารวิ่งจาก Naba ไป Katha ระยะทาง ๒๕ กิโลเมตร (ค่าโดยสาร ๓๐๐ จ๊าด) ขณะที่ผมกำลังจะเดินออกไปทางด้านหลังสถานีรถไฟ Zaonoi ก็ตามมาด้วยความเป็นห่วง ให้ความเห็นว่ารถโดยสารไป Katha ไม่มีแล้ว ต้องจ้างรถมอเตอร์ไซค์ไปส่ง พอดีมีหนุ่มมอเตอร์ไซค์คนหนึ่งอาสาพาไปส่งในราคา ๖,๐๐๐ จ๊าด (ประมาณ ๒๐๐ บาท) ผมขอให้ Zaonoi เจรจาต่อรองลงมาเป็น ๕,๐๐๐ จ๊าด (๑๖๕ บาท) เมื่อเป็นที่ตกลง ชายพม่าผู้มีน้ำใจก็อวยพรขอให้พระเจ้าคุ้มครอง แล้วเดินกลับไปขึ้นรถไฟ ผมเดินตามคนขับมอเตอร์ไซค์ออกทางด้านหลังสถานี พบว่ามีรถยนต์จอดรอรับผู้โดยสารอยู่...
ผมบันทึกไว้ว่า...
เดินออกจากสถานีรถไฟพร้อมหนุ่มมอเตอร์ไซค์ เห็นรถคันหนึ่งกำลังจอดรอรับผู้คน คิดว่าคงเป็นรถที่จะไป Katha ถามชายคนหนึ่ง เค้าบอกว่าค่ารถ ๖ เหรียญ ต้องใช้บริการรถมอเตอร์ไซค์ที่ Zoanoi หาให้อยู่แล้ว ชายคนหนึ่งพูดภาษาอังกฤษได้ ถามว่าจะไปพักที่ไหน บอกว่า Ayeyarwaddy Guest House เค้ารู้ทันที...หันไปบอกสารถีให้ไปส่งที่นั่น
ผมขึ้นนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ โดยไม่มีหมวกกันน็อคให้สวม สายสะพายเป้ก็ดันมาหลุดซะ ๑ เส้น นับว่าเป็นครั้งเดียวในชีวิตจริง ๆ ที่ต้องเผชิญกับการขับขี่ท้ามัจจุราชที่ตะบึงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ต้องนั่งตัวเกร็งไปตลอดระยะทาง ๒๕ กิโลเมตร คิดว่าถ้าตกจากรถก็คงไม่รอด ได้แต่ภาวนาให้ถึงจุดหมายโดยเร็ว...
รถทำท่าว่าน้ำมันจะหมด เสียงรถสะอึกยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นให้อีก พอถึงจุดที่มีน้ำมันใส่ขวดวางขาย สารถีหนุ่มแวะเติมน้ำมัน ทำให้ได้พักหายใจ ใส่สายสะพายเป้ให้เข้าที่แล้วเดินทางต่อ เสียวไส้ต่อ!
ในที่สุดก็ถึงเมือง Katha...
พอได้เห็นแม่น้ำอิรวดี ก็เหมือนกับยกภูเขาออกจากอก...
ผมรอดตายแล้ว!!
