การเขียนบล็อก "Exploring the World" เริ่มจะฝืดลงทุกที ช่วงหลังมานี้ผมหาโอกาสแบกเป้ออกท่องโลกไม่ได้จริง ๆ ถ้าได้ปั่นจักรยานไปลาวใต้ตามที่วางแผนไว้ก็คงได้วัตถุดิบกลับมาเขียนต่ออีกเยอะ! แต่ไม่เป็นไรครับ ขอแก้ขัดด้วยการแวะเยือนวัดวาอารามแล้วบันทึกภาพมาฝากเพื่อน ๆ ไปก่อนซักระยะก็ยังดี!
เช้านี้กำลังจะพาเจ้า Banian ขึ้นรถไฟไปเชียงใหม่อีกครั้ง ผมตั้งใจที่จะกลับไปวัดเกตุการามเพื่อถ่ายภาพภายในพิพิธภัณฑ์แล้วปั่นเลยไปเก็บภาพวัดแถว ๆ ถนนท่าแพมาฝากเพื่อน ๆ ยังไม่ทันได้ออกบ้าน ประมาณ ๙ โมงกว่า ๆ ก็มีเมฆฝนเคลื่อนตัวเข้ามาปกคลุมมืดครึ้มไปหมด ลมแรงพัดยอดไม้แกว่งไกวไปมา ขณะหมุนบานเกล็ดหน้าต่างลง...ผมคิดว่าถ้าฝนได้ตกลงมาคงจะหนักชนิดลืมหูลืมตาไม่ขึ้น!
ต่อมาไม่นาน ฝนก็เทลงมา แต่พายุก็มิได้รุนแรงเท่าที่คาดไว้! ผมมีเวลา ๒ ชั่วโมงกว่าก่อนปั่นจักรยานไปขึ้นรถไฟขบวน ๔๐๗ ที่สถานีห้างฉัตร ประมาณ ๑๑ โมงฝนก็หยุดตก ท้องฟ้าสว่างสดใส! เที่ยงกว่าผมออกจากบ้านพร้อมจักรยานเพื่อนยากไปแวะซื้อยาที่ร้านขายยาใกล้ตลาดสดเทศบาลห้างฉัตร...
จากนั้นก็ปั่นไปตามถนนซึ่งได้ถูกชะล้างไว้อย่างดี...มุ่งสู่บ้านสถานี
ถึงสถานีรถไฟห้างฉัตรเวลา ๑๒.๔๐ น.
ได้ตั๋วมาแล้วครับ...
เสียงระฆังส่งสัญญาณ เจ้าหน้าที่บอกว่าอีก ๕ นาทีรถจะเข้าเทียบชานชาลา ผมตั้งจักรยานเตรียมไว้ ณ จุดเดิม...
วันนี้มีผู้โดยสารใช้บริการรถไฟฟรีที่สถานีห้างฉัตรเพียงแค่ ๒ คน คือลุงน้ำชาและป้าอีกคนหนึ่งซึ่งเดินทางไปเยี่ยมลูกสาวที่เชียงใหม่...
วันพฤหัสรถไฟฟรีมักจะมีที่ว่างให้แทบทุกครั้ง...
ผมได้นั่งเก้าอี้ยาวริมประตู สะดวกสบายทุกอย่าง.....
รถไฟทำเวลาได้ดี หยุดรับส่งผู้โดยสารตามสถานีย่อยต่าง ๆ อย่างไม่มีติดขัด พอถึงสถานีหนองหล่ม ผมก็รู้ว่าอีกไม่ช้าก็จะเข้าสถานีลำพูน ป่าเส้า สารภี และเชียงใหม่ ลองใช้มือบีบดูลมล้อ...พบว่ายางหลังหลังอ่อนลงไปประมาณครึ่งนึง! เป็นเรื่องแล้วซิ! คงจะรั่วเพราะโดนหนาม
รถไฟเข้าสถานีเชียงใหม่ตรงเวลา หลังจากร่ำลาคุณป้าเพื่อนผู้ร่วมเดินทาง ผมก็หอบจักรยานเดินลิ่วออกไปหน้าสถานี ประกอบเรียบร้อยแล้วขึ้นขี่ออกสู่ถนนเจริญเมืองทันที รถวิ่งไปได้ไม่กี่สิบเมตรล้อหลังก็แกว่ง มันบอกอาการว่า "ยางแบน" หรือที่ฝรั่งบอกว่า "flat tire"
ลงรถแล้วจูงเจ้า Banian จากบริเวณหน้าร้านกาแฟไทยประเสริฐไปตามถนนเจริญเมือง แถวนั้นเป็นถิ่นของผมเมื่อ ๕๐ ปีก่อน ถ้าให้เดินหลับตาก็ยังบอกได้ว่าผ่านร้านยายศรี-เจ้ฮ่อ-ไปรษณีย์ไปแล้ว ก็จะเจอปั้มน้ำมันมีจริง ๆ ครับ ผมจูงเจ้า Banian ตรงไปยังที่เติมลม & น้ำของปั้มน้ำมันทันที...
เติมลมเข้าไปจนได้ระดับ ๓๒ ปอนด์ต่อตารางนิ้ว บีบดูแล้วเห็นว่ายางแข็งพอจะปั่นต่อไปได้ แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามันจะพาผมไปได้ไกลแค่ไหน ผมเลิกล้มความตั้งใจที่จะไปวัดเกตการามและถนนท่าแพ ขี่จักรยานเลี้ยวเข้าถนนกองทราย หักขวาไปหลังตลาดสันป่าข่อย แล้วไปออกถนนเชียงใหม่ลำพูนตรงห้างฯ ริมปิง คิดว่ายางคงไม่แบนก่อนถึงบ้าน
ระหว่างทางต้องผ่าน "วัดเมืองกาย"....
ไม่แวะเข้าไปคงไม่ได้! ยางจะแบนก็ช่างมัน!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น