ตอนบ่ายมีฝนตกหนักตลอดทาง ผมเปียกโชกไปทั้งตัวแต่ก็หยุดไม่ได้เพราะนัดไว้กับ Mailon ว่าจะเจอกันที่ซากเครื่องบินอังกฤษหน้าพิพิธภัณฑสถานเวลา ๖ โมงเย็น ฝนตกถนนลื่น มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นหลายแห่ง รถยนต์ชนกัน ๓ คันรวดก็มี! จักรยานราคาพันห้าเมื่อโดนฝน โซ่ก็ฝืดและเกียร์ไม่ทำงาน ความยากลำบากเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ตลอดทางเป็นภูเขาเสียเป็นส่วนใหญ่ เหนื่อยแทบขาดใจแต่ก็ปั่นอย่างไม่หยุดยั้ง ประมาณ ๑๖.๓๐ น. ยังเหลืออีก ๓๒ กิโลเมตร ใจไม่ดีเพราะเวลาชั่วโมงครึ่งจะให้ถึงกัวลาลัมเปอร์ตรงตามนัดได้อย่างไร? ยิ่งทางขึ้นเขา (uphill) ถนนลื่น จักรยานก็ไม่ดี ต้องขี่ด้วยความระมัดระวังสูงสุด ถ้าเกิดล้มขึ้นมาก็เป็นอันว่าจบกัน!
เร่งเท้าเต็มที่... เข้าถึงตัวเมืองกัวลาลัมเปอร์เวลา ๑๘.๐๕ น. ฝนยังตกปรอย ๆ ผมต้องหาพิพิธภัณฑ์ให้เจอ!!
ในแผนที่ "พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ (National Museum)" อยู่ตรงตำแหน่ง 25 ผมต้องหาถนน Bangsar ให้ได้โดยยึดรางรถไฟเป็นหลัก...
มีแผนที่เก่ามาให้เพื่อน ๆ ดูด้วย จะเห็นได้ว่าตอนนั้นยังไม่มี twin towers กรุงกัวลาลัมเปอร์ไม่เจริญเหมือนที่เห็นในปัจจุบัน....
ปั่นจักรยานเข้ามาตามถนนบังการ์ (jalan bangsar) จะเห็นพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ (Muzium Negara) (33) ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายมือ...
จากอินเทอร์เน็ตผมพยายามค้นหารูปเก่าในช่วงปี 1987-88 หวังว่าจะได้ภาพถนนหนทางในเมืองหลวงของมาเลเซียในอดีตมาให้เพื่อน ๆ ดู หาไม่ได้แต่ก็โชคดีที่ไปเจอ "Malaysia Kuala Lumpur 1988" คลิปวิดีโอยาว ๑๑.๔๔ นาทีพร้อมเพลงประกอบไพเราะ ซึ่งคุณ stockholder73 อัพโหลดขึ้นไว้บน YouTube ต้องขออนุญาตนำมาแชร์ด้วยความยินดีและขอบคุณยิ่ง
เป็นภาพแสดงให้เห็นสภาพบ้านเมืองและการจราจรในกรุงกัวลาลัมเปอร์เมื่อวันที่ ๒๐ เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๓๑ ซึ่งห่างจากวันที่ผมปั่นจักรยานไปถึงแค่ ๘๒ วันเอง...
เป็นภาพแสดงให้เห็นสภาพบ้านเมืองและการจราจรในกรุงกัวลาลัมเปอร์เมื่อวันที่ ๒๐ เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๓๑ ซึ่งห่างจากวันที่ผมปั่นจักรยานไปถึงแค่ ๘๒ วันเอง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น