เช้าวันที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๕๘ ด้วยเที่ยวบิน QZ103 ของ AirAsia ผมเดินทางจากสนามบินนานาชาติกัวลานามู (เมดาน) กลับมาถึงสนามบินปีนัง เมื่อเวลาประมาณ ๗ โมงเช้า...ตามเวลาท้องถิ่น
ลงจากเครื่องแล้วก้าวเดินไปตามงวงช้าง ผมตามขบวนผู้โดยสารสู่อาคารผู้โดยสารขาเข้า ไปยืนเข้าคิวเพื่อผ่าน passport control ปัจจุบันนี้ประเทศมาเลเซียเป็นอีกประเทศหนึ่งซึ่งยกเลิกการกรอกบัตรเข้าออก (arrival and departure cards) แล้ว นักเดินทางจึงไม่ต้องเขียนอะไร ผมทำแค่เพียงถอดหมวกออกให้เห็นใบหน้าชัดเจน แล้วยื่นหนังสือเดินทางให้กับเจ้าหน้าที่ ไม่มีปัญหาอะไรครับ เค้าให้ผมใช้ปลายนิ้วชี้ทั้ง ๒ ข้างแตะที่แป้นกระจก จากนั้นก็ติดสติ๊กเกอร์สีเขียวลงบนหนังสือเดินทางแล้วประทับตรา ทั้งหมดใช้เวลาไม่นาน!
ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอก ปัญหาเกี่ยวกับการเดินทางด้วยเครื่องบินผ่านไปแล้ว ต่อจากนี้ก็ไม่ต้องตีกรอบให้เร่งรีบ ค่อย improvise เส้นทางกลับสู่เมืองไทย หลังจากผ่าน ตม...ผมไม่ต้องไปยืนรอสัมภาระที่สายพาน เดินตรงไปยัง security check แล้วแบกเป้ออกจากสนามบินได้เลย บรรยากาศยามเช้ายังขมุกขมัวเมื่อผมเดินไปถึงจุดขึ้นรถประจำทาง...
รู้ว่าค่ารถเมล์สาย 401E ไปยัง Jetty คือ 2.70 MYR ระบบการเก็บเงินของที่นี่ก็เหมือนกับที่สิงคโปร์ คือต้องเตรียมเงินไว้หยอดลงในที่รับค่าโดยสารข้างคนขับ...
ระหว่างที่รถเมล์...ผมหันกลับไปถ่ายภาพอาคารสนามบินไว้อีก ๑ บาน!
พอเหลียวกลับมาก็เห็นรถเมล์สาย 401E วิ่งเข้าจอดรอรับ อารามเร่งรีบ...ผมเก็บกล้องแล้วเดินตรงไปขึ้นรถทันที!! คนขับบอกว่า "Two seventy" เมื่อทราบว่าผมจะไปลงที่ Jetty
ผมแบมือที่กำเงินค่าโดยสารออกจ่าย โธ่เว้ย...ดันมีไม่ครบ มันตกหายไป 20 เซนต์ในระหว่างที่รีบมาขึ้นรถ ผมต้องหยิบแบ้งค์ ๑ ริงกิตออกมาผสมแล้วหย่อนลงในช่องรับค่าโดยสาร เจ้าเครื่องบ้านั่นก็ไม่มีสมองให้ทอนเงินซะด้วย หยอดลงไป ๓ ริงกิตมันกินหมด...
คนขับยื่นตั๋วให้ ก่อนที่จะเหยียบคันเร่งพารถเคลื่อนออกไป...
ตกลงแค่เผลอตัวนิดเดียวทำให้ตังค์หล่นหาย ๒๐ เซนต์ เช้านี้ผมประเดิมด้วยการเสียเงินเปล่าไป ๕๐ เซนต์!! อยากเขกหัวตัวเอง แต่ภาพสองข้างทางที่รถวิ่งผ่านไปทำให้ผมลืมเรื่องความผิดพลาดของตัวเองเสียสิ้น!!
เพื่อน ๆ ที่รักครับ วันนี้เรากลับเมืองไทยกันนะ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น