ต้องหารถกลับกรุงเทพให้ได้...ผมตรงไปที่ช่องจำหน่ายตั๋วของ บขส.โดยไม่รอช้า ก่อนหน้านั้นผมสอบถามไว้แล้วทราบว่ามีรถ ปอ.2 จากหาดใหญ่ไปกรุงเทพฯ ถ้าใช้สิทธิ์ผู้สูงอายุ ก็ได้ลดราคาเหลือเพียง ๓ ร้อยกว่าบาท แต่วันนั้นโชคผมไม่ดี! ยังอยู่ในช่วงสงกรานต์ที่นั่งจึงเต็มหมด เหลือเพียงรถวีไอพีที่ค่าโดยสารลดแล้วเหลือ ๙๑๐ บาท ผมไม่มีทางเลือกอื่นจริง ๆ ถ้าต้องการเดินทางกลับกรุงเทพด้วยรถ บขส. ในคืนนั้น...
ขอถ่ายรูปมาให้เพื่อน ๆ ดูหน่อยว่าเจ้ารถ VIP เป็นเช่นไร ค่าโดยสารถึงได้แพงเป็นพัน! อย่างแรกก็คือ เบาะนั่งสบาย แถวละ ๓ ที่นั่ง...
มีที่ว่างให้เหยียดแข้งเหยียดขาได้อย่างสบาย
เป็นรถที่มี AC outlet ให้ผู้โดยสารได้เสียบชาร์จมือถือด้วย...
มีของว่างแจกให้เมื่อรถออกจากสถานีขนส่งหาดใหญ่...
พร้อมผ้าห่ม...
แถมเลี้ยงข้าวฟรีอีก ๑ มื้อในระหว่างทาง...
นั่นคือครั้งหนึ่งในชีวิตที่ผมได้นั่งรถโดยสาร VIP วันนี้ผมได้กลับมาใช้บริการเจ้าเมล์เขียว (ขวัญใจคนจน) อีกครั้ง!
ค่าโดยสารจากห้างฉัตรไปเชียงใหม่ ๕๐ บาท วันนี้ไม่มีที่ว่าง ผมต้องนั่งบนพื้น
ความร้อนจากพื้นเหล็กทำให้คล้ายกับนั่งอยู่บนกระทะร้อน ๆ แต่ผมทนได้ ไม่เคยบ่น นั่งรถวีไอพีกับนั่งรถคันนี้ก็เหมือนกันตรงที่ว่ามันพาผมไปยังจุดหมาย แต่เด็กชายคนที่เห็นต้องยืนไป เพราะไม่สามารถทนได้กับความร้อนจากพื้นเหล็ก...
พัดลมซึ่งเป่าลมร้อนออกมาทำท่าเหมือนกับว่าจะหลุดตกลงมาจากข้างบน!!
ถึงดอยตินั่นแหละ ผมถึงได้ย้ายไปนั่งเบาะ...
รสชาติของชีวิตมันอยู่ตรงนี้แหละ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น