จาก "วัดกองทราย" ผมปั่นจักรยานข้ามถนนเชียงใหม่-ลำพูนไปยัง "วัดดอนจืน" ระยะทางไม่ถึง ๑ กิโลเมตร! จากการค้นคว้าทางอินเทอร์เน็ตทำให้ทราบว่าวัดนี้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๓๕๙ ในสมัยพระเจ้ากาวิละ...
"จืน" ภาษาเหนือถ้าเป็นคำนามหมายถึง "ตะกั่ว" หมู่บ้านนี้แต่ก่อนมีชื่อว่า"ปั้นจืน" เพราะเคยเป็นแหล่งปั้นกระสุนปืนเพื่อสู้รบกับพม่า (นำตะกั่วมาปั้น?) ต่อมาเปลี่ยนไปใช้คำว่า "ดอน" กลายเป็น "ดอนจืน" วัดปั้นจืนจึงได้ชื่อว่าวัดดอนจืนมาจนถึงปัจจุบันนี้
บนที่เนื้อที่กว่า ๔ ไร่ วัดนี้มีถาวรวัตถุครบถ้วนทั้งเจดีย์ วิหาร อุโบสถ ศาลาอเนกประสงค์ ศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์ หอระฆัง ฯลฯ เพื่อน ๆ ตามมาดูด้วยกันนะครับ...
อุโบสถหลังใหม่ (2) กว้าง ๕ เมตร ยาว ๑๒ เมตร สร้างไว้อย่างงามวิจิตร...
บนหลังคามีตัวเลขบอก พ.ศ. ๒๕๕๖
ตรงกลางตั้งวิหารหลังใหญ่ (4)
หลังวิหารประดิษฐานพระเจดีย์สีทอง (3)...
คนขับรถประจำตัวเจ้าอาวาสเข้ามาบอก (พร้อมกับกลิ่นละมุดคละคลุ้ง) ว่ายอดพระธาตุร้าว เพราะโดนต้นไม้โค่นใส่เมื่อเกิดพายุเร็ว ๆ นี้ ระหว่างกดชัตเตอร์...ผมซูมเต็มที่เพื่อให้เห็นรอยร้าว!
เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ ต่อ...
ผมขี่จักรยานบนพื้นซึ่งปูด้วยตัวหนอนไปยังด้านหน้าวิหาร (4)...
เดินอ้อมมาเก็บภาพวิหารด้านทิศเหนือ ซึ่งไม่เหมือนกับด้านทิศใต้...
หอระฆัง (5) งดงามยิ่ง...
"ต้นสะหรี" หรือ "ต้นโพธิ์" สูงใหญ่ปลูกในสมัยครูบาสิทธิ (เจ้าอาวาสรูปแรก) อายุประมาณ ๒๐๐ ปี...
วิหารหลังเล็ก (6) ภายในมีรูปปั้นครูบาคำตั๋น อดีตเจ้าอาวาสซึ่งมรณภาพเมื่อปี ๒๕๒๐...
เย็นมากแล้ว...ผมปั่นจักรยานออกทางประตูโขงด้านหน้าวิหาร
หาทางไปวัดเชียงแสน...อยู่ที่ไหนเอ่ย??
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น