วันศุกร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2567

โชคดีที่ยังมีน้ำดื่ม

อุทยานแห่งชาติดอยขุนตาน ตาแก่คนนึงเดินจาก ย.1 โดยไม่สามารถพกน้ำดื่มและอาหารขึ้นมาได้มากเท่าที่ควร เมื่อถึงที่พักบนลานสน ย.2  เขาก็เหลือน้ำดื่มอยู่แค่เพียงครึ่งขวดเล็ก!!
 

 
ก่อนหน้านั้นได้สอบถามเจ้าหน้าที่อุทยานฯ ว่าบนลานสนสามารถหาน้ำดื่มได้หรือไม่ คำตอบคือ...มีน้ำประปาซึ่งส่งมาจากแหล่งน้ำบนยอดดอยสามารถดื่มได้ แต่ต้องกรองซะหน่อยก่อน!
 
 
หลังจากตั้งเต็นท์เสร็จ เชื่อมั่นว่าจะไม่อดน้ำตายข้างบนนี้...ผมเดินหาก๊อกน้ำจนเจอ
 


น้ำใส ไร้กลิ่น น่าจะใช้ดื่มได้ แต่ไม่มีที่กรองน้ำมาด้วย ทำยังไงดี? จะต้องอยู่บนนี้อีกสองคืน พรุ่งนี้ต้องเดินขึ้น ย.3 และ ย.4  ผมขาดน้ำดื่ม...ไม่ได้! คิดถึงตอนที่ปั่นจักรยาน (Banian) จากไซยะบุลีสู่เมืองหงสา ผมผ่านหมู่บ้านนึงก่อนต้องปั่นขึ้นดอยสูง แวะธารน้ำริมทาง...
 
 
 
น้ำใสไหลเย็น ได้แต่นั่งมองดู  ตอนนั้นยังไม่ยักตระหนักว่าน้ำดื่มที่พกมากำลังจะหมด!
 

 
แล้วในที่สุดผมก็ไปจอดนั่งหมดแรงอยู่บนดอยสูงก่อนถึงเมืองหงสา วันนั้นมันทำให้ผมรู้ซึ้งถึงความสำคัญของการเตรียมน้ำดื่มให้เพียงพอต่อการปั่นจักรยานระยะทางไกลขึ้นเขา เมื่อกลับถึงบ้านผมซื้อหาอุปกรณ์กรองน้ำแบบพกพามาเก็บไว้ (เขียนเล่าไว้ใน final trip - เตรียมเครื่องกรองน้ำ)
 
 
น่าเสียดายที่ไม่ได้พกพามาด้วย มาถึงจุดนี้ทำให้ผมคิดถึงเจ้าเครื่องกรองที่ซื้อไว้ไม่น้อย
 
 
 
อย่างไรก็ตามตาแก่บ้านห้างฉัตรก็ขจัดปัญหาขาดน้ำดื่มบนดอยสูงได้ด้วยการกรองด้วยผ้าเช็ดเลนส์แล้วต้มอีกที ทำให้มีน้ำดื่มได้ตลอดเวลาที่อยู่บน ย.2 - ย.4
 

เห็นทีว่าต่อไปผมคงต้องพกเจ้า mini water filter ติดเป้ไปด้วยแล้วหละ!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น