วันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๖๐ เวลาประมาณ ๘ โมงเช้า ตาแก่เมืองรถม้าปั่นจักรยานผ่านร้านน้ำปั่นของ ຝ້າຍ ສຸວັນນະສານ ที่ยังคงปิดอยู่...
ตรงไปยังโรงเรียนมัธยมจำปาสัก (3)...
เป็นคนชอบผจญภัย ผมพาเจ้า Banian เข้ารกเข้าพง (4) มีแค่เส้นทางเล็ก ๆ อยู่ข้างหน้าก็ไม่กลัวที่จะลุยไป...
ข้ามสะพาน (5) ผมเห็นถนนหลวงไปปากเซอยู่เบื้องหน้า...
เวรกรรมแท้เด้ ถึงปลายทางกลับมาอยู่บนแท่นสูง ผมต้องหิ้วจักรยานไต่ลงบันไดไม้ลงมาตั้งหลักข้างล่าง...
ตรงข้ามคือ Rice Fields Trail ที่จะพานักปั่นไปเที่ยวชมทุ่งนา...
มองเห็นเสาสัญญาณโทรศัพท์ มั่นใจได้ว่าจากจุดนี้ ผมสามารถโพสต์แบบ real time ลงบน facebook ได้เลย...
บนเส้นทางจำปาสัก-ปากเซระยะทาง ๓๒ กิโลเมตร ผมปั่นมาแล้วครับ แต่เช้านี้ขอแค่ขี่ขึ้นเหนือไปเรื่อย ๆ เพื่อชมวิวสองข้างทาง
เก็บภาพร้านขายเครื่องจักสาน ก่อนข้ามสะพานห้วยพะพิน...
มีป้ายบอกว่าทางหน้ามีด่านเก็บเงิน ทะลุมาให้ผ่อนความไว แต่จักรยานอย่างผมคงไม่ต้องลดสปีด เพราะมันช้าอยู่แล้ว...
นั่นไง... ด่านอยู่ข้างหน้า
ผมขี่จักรยานไปไม่ไกล แค่ถึงโรงแรมวอป่าโคก
มีป้าย "อาหารราคาพิเศษ" จานละ ๒๐๐ บาทตั้งอยู่ริมทาง...
ความจริงค่าที่พักในช่วงลดราคา ผมดูใน booking.com ก็ไม่ได้แพงนัก เหมาะสำหรับเพื่อน ๆ ผู้ชอบที่พักดี ๆ บรรยากาศเงียบสงบริมฝั่งแม่น้ำโขง เค้ามีห้องพักสำหรับ ๒ คน ราคาคืนละ ๖๐๐ กว่าบาท
เก็บภาพความสวยงามของท้องทุ่งมาฝากเพื่อน ๆ ด้วยหลายบาน...
แวะซื้อมันแกวกินด้วย...
ขี่จักรยานเช้านี้เก็บภาพวัดได้ ๓ วัด พอแล้วครับ...กลับดีกว่า!
เห็นอาคารที่พักใต้ร่มต้นฉำฉา นึกถึง ห้องซ้อมดนตรีที่โรงเรียนสมัยมัธยมครับ
ตอบลบแม่นครับ ผมก่อยังจ๋ำได้...
ตอบลบ