วัดกู่คำ ตั้งอยู่ใกล้ถนนทุ่งโฮเต็ล ห่างจากบ้านที่ผมอาศัยในซอย ๓ ด้วยระยะ walkable distance เป็นวัดที่พระเณรออกเดินบิณฑบาตทุกเช้า ผ่านไปให้คุณแม่ปราณีของผมได้ใส่บาตร อีกทั้งยังเคยเป็นวัดที่เคยมาพักอาศัยในขณะเป็นภิกษุอีกด้วย...
ประมาณเที่ยงวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๓ ผมขี่จักรยานมาเยือนถิ่นเก่าอีกครั้ง ได้เห็นความเปลี่ยนแปลง นับตั้งแต่ซุ้มประตูโขงตรงทางเข้า...
กล่าวกันว่าวัดกู่คำ สังกัดมหานิกาย สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๑๙๒๐ (จากหลักฐานบันทึกด้วยดินสอบนโฉนดที่ดิน) บนพื้นที่ประมาณ ๔ ไร่ มีโรงเรียนเทศบาลวัดกู่คำตั้งอยู่
ผมนำจักรยานจอดไว้หน้าสำนักงานวัด เห็นป้ายพิธีสวดมนต์ข้ามปีที่ผ่านไปเมื่อคืนที่ผ่านมา...
เดินเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...
เล่าสืบทอดต่อกันมาว่าแต่เดิมมีซากเจดีย์เ่ก่าแก่เป็นซากกองอิฐปรักหักพังทับถมกันอยู่คล้ายกู่ หรือเจดีย์ร้างครึ่งองค์ ต่อมา "หลวงขจัด ทัณฑนิกร" ได้ร่วมกับชาวบ้านช่วยกันบูรณะให้เต็มองค์ แล้วนิมนต์พระสงฆ์มาอยู่จำพรรษาที่วัดแห่งนี้...
มีอนุสาวรีย์ครูบาบุญปั๋น ปญญาทีโป ตั้งอยู่...
พระครูทวีศักดิ์ เมตตจิตโต รับตำแหน่งเจ้าอาวาส พ.ศ. ๒๕๒๘ – ๒๕๔๑ คือภิกษุผู้รู้จักคุณแม่ปราณีของผมเป็นอย่างดี ท่านช่วยเป็นพระพี่เลี้ยงให้ในช่วงที่ผมมาพักอยู่ที่วัดกู่คำ เสียใจที่ท่านมรณะภาพเมื่อวันที่ ๑๐ มิถุนายน ๑๕๔๑ ในขณะที่มีอายุ ๕๔ ปีเอง เจดีย์บรรจุอัฐิของท่านตั้งอยู่ ตาแก่เมืองรถม้าขอกราบวันทาด้วยความเคารพยิ่ง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น