วันที่ ๔ เมษายน ๒๕๕๓ ผมนั่ง green bus ไปเชียงของเพื่อเดินทางผ่านลาวไปซาปา เวียดนาม ที่ผมอยากนำภาพมาให้ดูเพื่อย้ำว่าการเดินทางด้วยจักรยานพับที่เคยแนะนำคือวิธีการท่องโลกที่ดีวิธีนึง เมื่อ ๑๐ ปีก่อนผมก็ยังไม่ได้ความคิดเรื่อง FB Trip ตอนนั้นแบกเป้ขนาดใหญ่ใส่ข้าวของและเสบียงมากมาย...อาศัย ๒ ขาช่วยพาไป ถ้าวันนั้นผมใช้จักรยานพับ ก็สามารถใส่ไว้ใต้ท้องรถได้สบาย ไม่ต้องจ่ายตังค์เพิ่ม...
พักที่เชียงของ เห็นนักจักรยานท่องโลกก็ยังถ่ายภาพเก็บไว้ จะได้รู้ว่าเค้า bike-packing กันอย่างไร...
ตอนนั้นยังไม่มีสะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ ๔ การเดินทางข้ามแม่น้ำโขงไปยังประเทศลาวต้องใช้เรือ... มันเป็นตำนานไปซะแล้ว ผมอยากนำภาพมาให้เพื่อน ๆ ดู
เป็นการเดินทางไปลาวครั้งแรก ผมต้องจ่ายค่านั่งเรือข้ามโขง ๔๐ บาท แต่ปัจจุบันนี้นักท่องเที่ยวต้องไปข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว เหมือนอย่างที่อาจารย์จัตุรัส นักขี่มอเตอร์ไซค์ท่องโลกผู้ที่เพิ่งเดินทางไปซาปาเมื่อไม่นานมานี้...
มีเจ้าหน้าที่ฝั่งลาวมาบันทึกภาพผู้โดยสารไว้... ภาพอย่างนี้ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว
จากห้วยทรายผมนั่งรถตู้ไปลงหลวงน้ำทา...
สถานีขนส่งหลวงน้ำทายุคนั้นยังไม่สร้างอาคารหลังใหม่ รถมินิบัสที่ผมนั่งไปอุดมไซก็เป็นอย่างที่เห็น...
รู้สึกตื่นเต้นกับการเดินทางเข้าลาว การใช้เงินกีบซื้อปี้...
ถึงอุดมไซทันได้เห็นอาทิตย์ตกพอดี...
ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้พระอาทิตย์จะยังคงอยู่ที่ตำแหน่งเดิมหรือเปล่า?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น