ตาแก่เมืองรถม้าแหงนหน้าขึ้นมองยอดพระเจดีย์สีทองของวัดดอนจั่น...
นับว่าโชคดีที่คุณแม่ให้มาซึ่งดวงตาไม่บอดสี (Color Blindness/Color Vision Deficiency) แม้ต่อมาสายตาจะสั้นมาก แต่คุณหมอพงษ์ศักดิ์ก็รักษาให้เห็นได้ชัดเจนโดยไม่ต้องสวมแว่นหรือคอนเท็คเลนส์ ภาพพระเจดีย์ในยามนี้จึงรู้สึกว่างดงามยิ่งนัก...
ก่อนออกจากวัดดอนจั่น ขอเก็บภาพวิหารรัชกาลที่ ๕ ไว้อีกหน่อย...
สุดท้ายคือภาพต้นโพธิ์และไม้ค้ำ...
วัดดอนจั่น...ผมไม่ผิดหวังที่มาเยือน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น