คิดถึงพม่าจังเลย! ผมคิดถึงเจดีย์ชเวดากอง คิดถึงป้าติน ๆ ผู้บอกกับผมที่สถานีรถไฟ Meiktila ว่าจะยกหลานสาวให้เมื่อ ๔๐ กว่าปีก่อน...
รวมทั้ง จีจี น้องสาวชาวพม่าที่ Pakokku...
โชคร้ายจริง ๆ ที่ประเทศพม่าได้กลับไปอยู่ในอุ้งมือของเผด็จการทหารทำให้ประเทศถอยหลังกลับสู่ยุคมืดอีกครั้ง แถมโดนกระหน่ำซ้ำด้วยพิษจากโรคร้ายโควิด-19 รู้สึกเป็นห่วงจริง ๆ สำหรับพม่าซึ่งอยู่ในประเทศอันดับ ๑ ที่อยากไปอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า มาถึงวันนี้ดูเหมือนว่าความหวังที่จะได้กลับไปเยือนคงหมดสิ้นแล้ว! ตาแก่เมืองรถม้าได้แตนำภาพเก่าแลประสบการณ์ในอดีตมาชื่นชม...
มีวัดพม่าอยู่ที่ไหนใกล้บ้าน ผมจะต้องปักหมุดไว้ ตั้งใจว่าจะไปเยี่ยมชม วัดหนึ่งคือวัดไชยาทุ่งล้อม หรือ วัดจู๊ดทุ่ง (ตามภาษาดั้งเดิมของชาวไทลื้อพม่า) ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักจากร้านเปียโนของผม วันวานผมปั่นจักรยานไปวัดนี้ บนทางหลวงหมายเลข 1034 (ห้างฉัตร-เกาะคา) เห็นป้ายชี้ทางเข้าวัดไชยยาทุ่งล้อม (จุ้ดทุ่ง) ทางด้านขวามือ...
มีตัวหนังสือทั้งไทย อังกฤษ พม่า และจีน บนผืนป้ายของวัดซึ่งมีรูปแบบของไทลื้อ-พม่า-สิบสองปันนา
เข้าไปเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้ว แต่เป็นที่น่าเสียดายที่แบตเตอรี่กล้องหมดซะก่อน ยังไม่ทันได้กดชัตเตอร์เก็บภาพให้ได้ครบถ้วนเต็มอิ่ม....
แค่ซุ้มประตูและตัวอาคารวิหารก็แสดงให้เห็นชัดถึงความแตกต่างในสถาปัตยกรรมแล้ว...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น