วันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2564

"ขันติวนาราม" วัดน้อยในป่าใหญ่

สุภาพสตรี (สวย) ที่วัดบ้านผึ้งบอกผมว่า ถ้าเลี้ยวไปทางซ้ายมือ ก็สามารถขี่จักรยานผ่านหมู่บ้านทะลุออกถนนใหญ่ได้

 
จากวัดบ้านผึ้ง (W1) ถึงวัดขันติวนาราม (W2) ระยะทาง ๒ กิโลเมตร...
 
 

มีป้ายชื่อ "วัดขันติวนาราม" ตั้งอยู่ริมทางหลวงหมายเลข 1001 

 
หยุดรถบันทึกภาพไว้... คิดในใจว่าข้างในนั้นจะต้องมีบ้าน เอ้ย วัดน้อยในป่าใหญ่
 

ขันติ ขันตี (นาม) หมายถึงความอดกลั้นต่อสิ่งที่ไม่พอใจ ความอดทนซึ่งเป็นบารมี ๑ ในบารมี ๑๐ ขันติธรรมต้องปรากฏให้เห็นข้างในนั้นแน่ ไม่ได้ ๆ ตาแก่เมืองรถม้าต้องเข้าไปดูให้เห็นกะตา...

 
แค่ ๓๐๐ เมตรเอง จากปากทาง (R) เข้าไปตามถนนคอนกรีต (1) ถึงวัดขันติวนาราม (W) วัดน้อยในป่าใหญ่จริง ๆ ด้วย ผมจอดจักรยานไว้ที่ศาลาระตะเกสี (2)...

 

  

ทางวัดกำลังสร้างวิหาร...

 
ส่วนหลังคาเรียบร้อยแล้ว 

 
 

เห็นพระเจดีย์สีทอง (6) ตั้งอยู่ในอ้อมกอดของต้นไม้สูงใหญ่ (โปรดดูภาพถ่ายดาวเทียมประกอบ) ผมเดินเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...


 
 
 
 
 
 
 
วัดนี้มีพระภิกษุเพียงรูปเดียว ที่เห็นคือกุฏิของท่าน...
 
 
เดินเท้าเปล่าสัมผัสดิน ใจดี มีเมตตา...
 
 
 
มิใช่เรื่องง่ายสำหรับการอาศัยและรับผิดชอบดูแลวัดซึ่งซ่อนตัวอยู่กลางวนาแต่ผู้เดียวเช่นนี้ ผมได้เสวนากับท่านเจ้าอาวาสผู้เปี่ยมด้วยขันติธรรมตามชื่อวัดอยู่พักนึง วาดภาพตัวเองว่าหากมีอิสระเสรีก็ใคร่มาขออาศัยพำนักที่วัดนี้สักระยะนึง น่าจะมีแต่ความสุขสงบจนแทบจะลืมสิ้นซึ่งความวุ่นวายทั้งหลายทั้งปวงเป็นแน่แท้
 

มีอินเทอร์เน็ตใช้ด้วยน้า...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น