ผมชอบสถานีรถไฟกรุงมัณฑะเลย์ตรงที่ว่ามันอยู่ใจกลางเมือง จากที่พักเดินไปก็ได้...
ถ้าขี้เกียจเดิน...จะให้มอเตอร์ไซค์รับจ้างไปส่ง ก็ต้องจ่าย ๑,๐๐๐ จ๊าด
หลังจากเติมพลังให้ร่างกายด้วยอาหารมื้อแรกราคา ๑๔ บาท สิ่งที่ผมจะต้องทำต่อ คือการสำรวจเส้นทางไปสถานีรถไฟ เนื่องจาก Travellin' light ไปพม่าครั้งนี้ ผมมีความคิดที่จะนั่งรถไฟจากมัณฑะเลย์ไปมิตจีนา (รวมทั้งพินอูลวินด้วย) แม้ว่าจะได้ข้อมูลเกี่ยวกับขบวนรถ ค่าโดยสาร และเวลาเข้าออก จากเว็บ The Man in Seat 61 แล้ว แต่ผมก็ต้องไปดูทางหนีทีไล่ไว้ก่อน จะได้รู้ช่องทาง เผื่อเวลาขึ้นรถไฟจริง ๆ จะได้ไม่งก ๆ เงิ่น ๆ!
บนเส้นทาง ผมเดินผ่านวัดฮินดูซึ่งอยู่ด้านขวามือ
ถึงสามแยกบนถนน 79 และถนน 27 (ใกล้ ๆ กับจุดที่รถบัส Air Asia จอดรับส่งผู้โดยสาร) ผมเลี้ยวขวา เดินไปตามถนนเลียบกำแพงรั้วรถไฟ...
ผมเห็นเพิงที่พัก ผู้คนหลับนอนบนพื้นถนน กองขยะ คนเก็บขยะ และอื่น ๆ อีกมากมาย แต่ไม่กล้ายกกล้องขึ้นเก็บภาพเหล่านั้นไว้ เกรงว่าจะรุกล้ำเสรีภาพของผู้อื่นเกินไป!
เดินไปประมาณ ๓ บล็อคถนน ผมก็เห็นสะพานลอยข้ามทางรถไฟอยู่เบื้องหน้า...
หยุดอยู่กลางสะพาน ผมถ่ายภาพรางเหล็กไว้ ๑ บาน คิดว่าความกว้างของรางคงจะเท่ากับของไทยเรา
ผมมองไปข้างหน้า เห็นอาคารสถานีรถไฟ ดูคล้ายกับว่าอาคารเก่าที่แท้จริง คือส่วนที่อยู่ชั้นล่างสุด ส่วนตึกที่อยู่ข้างบนนั่นน่าจะสร้างเสริมขึ้นมาทีหลัง ดูมันไม่เข้ากันเลย อย่างนี้ไม่เคยเห็นนะ!
มั่นใจแล้วว่าเป็นสถานีรถไฟ...ผมเดินตรงไป เห็นที่พักผู้โดยสารทางด้านขวา
ชอบสีเก้าอี้อ่ะ...
มีขบวนรถไฟจอดอยู่เบื้องล่าง....
เห็นป้ายชี้ทางลงไปยังชานชาลา 4-5...
นั่นคือบันไดลง...
บนเก้าอี้มีคนนั่งรอ บนพื้นก็มีคนนอนรอ ผู้โดยสารบางคนปูเสื่อนอนรอกันข้ามวันข้ามคืนเชียวล่ะ
ต้องหาห้องขายตั๋วให้ได้... เจอแล้วครับ! รู้แล้วว่าอยู่ที่ไหน...เวลามาซื้อตั๋วจะได้ไม่ต้องหา!
ผมไปยืนดูป้ายราคาค่าโดยสารรถไฟจากมัณฑะเลย์ไปมิตจีนา เห็นได้ว่าเค้าไม่ให้นักท่องเที่ยวต่างชาตินั่ง ordinary class!
มีบอร์ดแสดงเวลาเดินรถเป็นไฟวิ่ง ภาษาพม่าอ่านไม่ออก แต่ก็มีภาษาอังกฤษสลับ...
นาฺฬิกาข้างบนนั่นบอกเวลา ๑๖.๒๒ น. ผมต้องรีบไปที่ Tourist Information บนถนน 68 ใกล้ ๆ กับโรงแรม Mandalay Swan เพื่อขอข้อมูลการท่องเที่ยว จำได้ว่าเคยไปที่นั่นเมื่อ ๓๑ ปีที่แล้วเพื่อซื้อตั๋วเรือ!
ผมรีบออกจากสถานีรถไฟ...เลี้ยวซ้าย...เดินไปตามถนน 78 จนถึงถนน 26 เลี้ยวขวาแล้วเดินตรงไป!
ต้องเดินอีกไกล ไหวมั้ยลุง?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น