เพื่อน ๆ คงจะเคยได้ยินประโยคทองของ Ernest Hemingway ที่ว่า “A man can be destroyed but not defeated.” และได้เห็น ไคล์ เมย์นาร์ด (Kyle Maynard) ชายพิการผู้ไม่ยอมแพ้ในโลกอินเทอร์เน็ต…
ในนิตยสารคู่สร้างคู่สมฉบับวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ คุณประพนธ์ได้เขียนไว้ว่า…
ใครที่คิดว่าชีวิตของตัวเองลำบากยากเย็นแสนสาหัส มันอาจช่างเล็กน้อยเหลือเกิน เมื่อเทียบกับ ไคล์ เมย์นาร์ด (Kyle Maynard) เจ้าของอัตชีวประวัติจากหนังสือชื่อ “No Excuses” (ไม่มีข้ออ้าง) ที่เขาต้องเผชิญมาตั้งแต่แรกเกิด
ไคล์ เมย์นาร์ด ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้เกิดเมื่อปี ๒๕๒๙ ในสภาพร่างการผิดปกติ เรียกว่าพิกลพิการยิ่งกว่าขอทานทั้งหลายที่เราเคยเห็นตามสะพานลอยข้ามถนน ไคล์เกิดมาพร้อมกับภาวะที่เรียกว่าหายากมากเพราะแขนสองข้างมีแค่ท่อนบน ขาก็กุดแค่เข่าเหมือนเป็นตอสั้น ๆ
เมื่อเขาโตเต็มที่ วัดความสูงได้แค่ประมาณ ๑๒๐ ซม. เท่านั้น
คนพิการแขนขากุดมาแต่กำเนิดแบบไคล์นี้ ตามสถิติทางการแพทย์มีอยู่แค่ ๑ ใน ๒-๓ ล้านรายเท่านั้น หลายคนคิดว่าคงต้องใช้ชีวิตอยู่บนเก้าอี้รถเข็น และมีคนคอยช่วยดูแลช่วยเหลือไปตลอดชีวิต อาชีพที่จะทำได้คงมีแค่เป็นขอทานอย่างเดียว แต่สำหรับไคล์ เมย์นาร์ดแล้ว.. มันไม่ใช่
เชื่อไหมว่าเขาสามารถช่วยตัวเองได้ทุกอย่าง ทั้ง ๆ ที่แขนกุดแค่ศอก ขาด้วนแค่เข่า แต่ไคล์ก็สามารถกินอาหารเองได้ เขียนหนังสือได้ด้วยลายมือสวยงาม พิมพ์ดีดได้เร็ว ๕๐ คำต่อนาที เล่นกีฬาได้ และเล่นได้ดีถึงขนาดได้เป็นแชมป์มวยปล้ำ เป็นนักยกน้ำหนักทำลายสถิติโลกในท่าเบนซ์เพรสดัดแปลง โดยยกได้ถึง ๓๖๐ ปอนด์หรือ ๓ เท่าของน้ำหนักตัว
เขาใช้ชีวิตอย่างคนปกติได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการอาบน้ำ การแต่งตัว ซึ่งนอกจากกลัดกระดุมแล้ว เขาทำทุกอย่างเองได้หมด รวมทั้งการใช้โทรศัพท์มือถือ และการขับรถ
ไคล์ทำทุกอย่างด้วยตัวเองได้ ก็ด้วยแรงบันดาลใจในทัศนคติที่ว่า “ไม่มีข้ออ้าง” ของเขานั่นเอง เขาไม่ยอมให้ข้อจำกัดทางร่างกายมาขวางเส้นทางแห่งความฝันของตนเองอย่างเด็ดขาด…..
แม้ว่าจะมีเรื่องราวของไคล์มากมายอยู่ในเน็ต ผมก็อยากจะนำบทความช่วงแรกของคุณประพนธ์มาเก็บไว้เพื่อให้เพื่อน ๆ อ่าน อยากให้เรื่องราวของไคล์เป็นกำลังใจสำหรับผู้ที่ยอมแพ้ง่าย ๆ
มีชายคนหนึ่งแขนขาดีพร้อม สติปัญญาก็เป็นเลิศ หน้าตาก็อย่างที่เห็นนี่แหละ…
พี่ชายของผมเอง! ชายผู้นี้ใช้เวลาวันละกว่า ๒๐ ชั่วโมงนอนอยู่บนเดึยง ปล่อยชีวิตให้ผ่านไปวัน ๆ มาได้ ๕-๖ ปีแล้ว!
ระหว่างไคล์ เมย์นาร์ดกับพี่ชายของผม ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น