การเที่ยวเขมรที่ผ่านมาใช่ว่าจะมีปัญหาใด ๆ ผมใช้งบประมาณไม่มาก ที่พักและอาหารการกินรู้จักเลือกก็ไม่แพง ค่าโดยสารก็พอ ๆ กับที่บ้านเรา แต่ที่ไม่อยากไปอีกก็เพราะผมยังมีที่ซึ่งยังไม่ได้ไปอีกมาก นอกจากนี้ยังมีเหตุผลอีกว่า...
- ได้เห็นเขมรมากพอแล้วจาก ๒ ทริปที่ผ่านมา
- ในขณะที่อายุมากขึ้น (อีกไม่กี่ปีก็ต้องใช้เลข ๗ นำหน้า) ยังมีสัญญาให้ไว้กับเพื่อน ๆ ว่าจะไปเยือนให้ได้ก่อนจากโลกนี้ไป
- อยากใช้ชีวิตบั้นปลายขลุกกับเสียงเพลง หากเป็นไปได้ก็จะร้องเพลงและเล่นเปียโนในสไตล์ของตัวเองบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลัง
- ถ้าหมดแรงที่จะแบกเป้หรือปั่นจักรยาน ก็อยากนั่งเล่นแอ็คคอร์เดียนหาทุนช่วยเหลือสังคม
ด้วยระยะทางเกือบ ๓๐๐ กิโลเมตร...รถโดยสารใช้เวลาวิ่งมากกว่า ๖ ชั่วโมง หยุดพัก ๒-๓ แห่ง ผมบันทึกภาพข้างทางผ่านกระจกรถมาให้เพื่อนได้เห็นสภาพทางหลวงซึ่งกำลังก่อสร้าง รวมทั้งบ้านเรือนริมทาง คงจะไม่บรรยายอะไร อยากให้เพื่อนได้ดูภาพมากกว่า
ไม่เคยนั่งหลับเหมือนผู้โดยสารบางคน...ผมไม่ยอมเสียโอกาสที่จะได้เห็นและเรียนรู้ในแต่ละประเทศที่ได้ไปเยือน!
ถึงพระตะบองแล้วครับ รถจอดให้ลงที่สถานีขนส่งบนทางหลวงหมายเลข 5 ห่างจากตัวเมืองประมาณ ๓ กิโลเมตร...
ผมจ้างมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ($2) ให้ไปส่งในเมือง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น