มีร้านขายเครื่องดื่มอยู่ใต้ต้นไม้บนลานกว้าง หญิงผู้เป็นเจ้าของเดินมาช่วยถ่ายรูปให้แล้วชวนให้ผมไปอุดหนุน.... โอเคเล้ย!
สั่งกาแฟเย็นดูเหมือนกับอยากได้คาเฟอินมาเบิกตา จริง ๆ แล้วผมก็ไม่ได้ง่วงหรือเหนื่อยล้าแต่อย่างใด แต่ไม่รู้จะอุดหนุนอะไรมากกว่า แม่ค้าใจดีบอกให้ลูกชายเอาลำไยมาแบ่งให้กินด้วย!
ได้เวลากลับเข้าเมืองแล้วครับ ตามเบียด! ลาก่อนชาวบ้านสะพาน Thanh Toan! ผมไปหาจักรยาน ลุงคนเดิมเดินมาเก็บค่าฝากรถ ๕,๐๐๐ ดอง
ขึ่จักรยานกลับไปตามทางที่เข้ามา ถึงถนนหลวงเห็นป้ายบอกชัดเจนว่าเข้าเมืองไปทางไหน!
ปั่นไปตามถนนลาดยางขนาดรถเก๋ง ๒ คันพอสวนกันได้...
ผ่านทุ่งนาอีกแล้ว ดูเหมือนว่าชาวนาเวียดนามจะไม่ยอมเหลือพื้นที่ซึ่งมิได้ทำประโยชน์ไว้แม้แต่ตารางเมตรเดียว (ต่างกับในเมืองไทยที่ผมเห็นที่ดินมากมายถูกปล่อยให้รกร้างว่างเปล่า)
ในที่สุดผมก็ปั่นจักรยานกลับเข้าเมืองได้โดยไม่หลง...
พรุ่งนี้จะเดินทางต่อไปฮอยอันแล้ว ผมนำจักรยานไปส่งคืนแล้วเดินไปยังสวนสาธารณะริมแม่น้ำหอม อยากชมบรรยากาศ sunset ที่เมืองเว้เป็นครั้งสุดท้าย...
มีพ่อค้าแม่ค้านำสินค้ามาวางจำหน่ายด้วย...
Cycling in Hue ของผมปิดฉากลงแล้วอย่างสมบูรณ์....พร้อม ๆ กับอาทิตย์ที่ลาลับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น