เย็นมากแล้ว... สิ่งแรกที่ต้องทำในจอร์จทาวน์คือหาที่พักให้ได้ โดยอาศัยหนังสือ South-East Asia ซึงพกมาด้วยเพียงเล่มเดียว
แผนที่จอร์จทาวน์อยู่ในหน้า ๓๓๗ ช่วยให้ผมปั่นจักรยานได้ถูกทิศถูกทาง...
มีข้อมูลเกี่ยวกับที่พักด้วยดังนี้...
ต้องปั่นจักรยานหาที่พักอย่างเร่งรีบ เกิดเหตุการณ์ที่ลืมไม่ลงในวันนั้นคือ "ขี่รถตกท่อระบายน้ำริมทาง" ถุงทะเลที่วางนอนอยู่ท้ายรถมีน้ำหนักมาก ทำให้ยากต่อการบังคับรถ ผมมัวแต่มองหาป้ายโรงแรม เผลอนิดเดียวล้อหน้าก็เลยเฉออกแล้วตกลงไปในท่อ...
ผมหัวคะมำแต่ก็ไม่เป็นไร รู้สึกว่าอายเหมือนกันนะ ต้องรีบดึงรถขึ้นมาแล้วปั่นต่อ อุบัติเหตุที่เกิดเท่าที่จำได้ก็มีเท่านั้น! จากนั้นผมก็ปั่นไปยัง YMCA พบว่าค่าที่พักแพงเกินไป...ไม่ได้พัก! พอดีอ่านเจอว่ามีวัดไทยชื่อว่า "วัดไชยมังคลาราม" อยู่ไม่ไกล ผมเกิดความติดที่จะไปขออาศัยนอนก่อนสัก ๑ คืนแล้วจึงค่อยหาที่พักใหม่ในวันรุ่งขึ้น
 |
| แผนที่จาก google maps |
 |
| ภาพซุ้มประตูวัดไชยมังคลาราม - ที่มา visitpenang.gov.my |
ผ่านมาแล้ว ๒๙ ปียังจำได้ว่า เย็นวันนั้นได้คุยกับพระไทยแต่ถูกปฏิเสธมิให้พักอาศัย ผมต้องพาจักรยานเพื่อนยากออกจากวัดแล้วไปหาที่พักในย่านคนจีน...
 |
| อาคารเก่าย่าน china town - ภาพจากอินเทอร์เน็ตนำมาทำเป็นภาพสีน้ำ |
มืดพอดีเมื่อได้ที่พักในโรงแรมเก่า ๆ แห่งหนึ่ง ผมจำไม่ได้ว่าค่าห้องคืนละเท่าไหร่ แต่พอนึกภาพได้ว่าเก็บจักรยานไว้ชั้นล่างแล้วขึ้นไปนอนชั้นบน ดูเหมือนว่าข้างล่างจะเปิดเป็นคาเฟ่ที่มีหญิงบริการ เพราะทั้งคืนผมได้ยินเสียงผู้หญิงคุยกันและเปิดเพลงดังลั่น ห้องพักมีเตียงคิงไซส์ซึ่งสกปรก แถมฝาห้องก็มีรูคล้ายถ้ำมอง...
แปลกจังที่ยังพอจำคืนแรกบนเกาะปีนังได้!
--------------------------------------------------------------------------------------------------
(หมายเหตุ – รูปที่โพสต์มิใช่สถานที่จริง หามาจากอินเทอร์เน็ตเพื่อประกอบเนื้อเรื่องเท่านั้น)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น