สิ่งที่ผมทำคือปั่นจักรยานไปข้างหน้าจนใกล้ค่ำ แล้วค่อยหาสถานที่ตั้งเต็นท์หลบสายตาผู้คนเพื่อพักค้างคืน ที่ผมมองหาคือใต้สะพานหรือป่าละเมาะที่มีน้ำไหลผ่าน ตอนเช้าจะได้อาบน้ำล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก่อนปั่นต่อ ลองคิดดูเล่น ๆ ว่าถ้าเป็นนักปั่นจักรยานท่องโลกเดินกำลังขึ้นเชียงใหม่ ผมคงจะหยุดพักค้างคืนอยู่ใต้สะพานขาวทาชมภูซักคืนนึงก่อน...
ตอนเช้าจะได้ลงแช่น้ำที่ใสสะอาดให้ชื่นใจก่อนปั่นต่อไปยังลำพูน
ความคิดเช่นนี้มีตั้งแต่ผมปั่นจักรยานออกจากบัตเตอร์เวิร์ธแล้ว! เส้นทางที่ใช้คือ ทางหลวงหมายเลข 1
กะให้ ๓ วันถึงกัวลาลัมเปอร์ ต้องเดินทางให้ได้วันละร้อยกว่ากิโลเมตร ผมก็ได้แต่ปั่น ๆๆๆ
ในที่สุดเมื่อพระอาทิตย์ใกล้ตกดินผมก็ถึงเมืองกัวลากังซาร์ ผมปั่นผ่านสถานีรถไฟ แล้วเลยไปตามทางหลวงหมายเลข 1 (ภาพถ่ายดาวเทียมแสดงให้เห็นความเจริญของเมืองกัวลากังซาร์ซึ่งสมัยนั้นยังไม่มี)
จำได้ว่าเมื่อพ้นตัวเมืองไปแล้ว ผมก็พบกับสะพานข้ามแม่น้ำ Perak
ข้อมูลในวิกิพีเดียกล่าวว่า...
Iskandariah Bridge or Sultan Iskandar Bridge is one of four major bridges in Kuala Kangsar, Perak, Malaysia with the other one being the Sultan Abdul Jalil Shah Bridge (Sayong Bridge). The 308 metre bridge crosses the Perak River near the town and is made out of steel.เมื่อทั่วบริเวณถูกปกคลุมด้วยความมืด ใต้สะพาน Iskandar เมื่อคืนวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๓๐ ผมนำจักรยานหลบเข้าไปแอบไว้ แล้วตั้งเต็นท์นอนด้วยความอ่อนเพลีย ถ้าถามว่าตอนนั้นกลัวมั้ย ถึงวันนี้ผมก็ยังคงตอบว่า "ไม่นึกกลัวเลยแม้แต่น้อย" ขออนุญาตนำภาพจากบล็อก Traveling & Cycling (Do what you enjoy most!) มาให้เพื่อน ๆ ดูด้วยดังนี้...
Constructed in 1932 to replace the Enggor ponton bridge which was washed away during the big flood in December 1931, the Iskandariah Bridge has 7 steel arches mounted on concrete piers with a maximum span of 45.11 metres. Its total length is 308 metres and it has an overall width of 10.2 metres. The curb-to-curb road width for two-lane traffic is 7.3 metres. Its deck level is about 20 metres above the river.
 |
| ภาพจาก Traveling & Cycling - thanks! |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น