ไม่มีเพื่อนนักเดินทางผู้ร่วมชะตากรรม ในความมืดและไร้ข้อมูลทำให้ผมไม่รู้ทิศรู้ทาง มีความรู้สึกคล้ายคนหลงป่าที่กำลังถูกจ้องมองจากสัตว์ร้ายในเงามืด พอลงจากรถก็เห็นชาย ๒-๓ ยืนรออยู่ มีรถสามล้อซึ่งเรียกกันว่า "becak" จอดอยู่ข้าง ๆ
ชายคนหนึ่งเข้ามาถามด้วยภาษาอังกฤษพอเข้าใจได้ว่าจะไปไหน ตอนนั้นผมรู้สึกสับสน ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี อยากจะหาที่พักในบินไจก่อน จึงถามถึงโรงแรมเล็ก ๆ ที่ไม่แพง แต่ไม่ได้รับคำตอบ พอบอกว่าจะไป bukit lawang หนุ่มอินโดก็เรียกลุงขับสามล้อคนหนึ่งเข้ามาอาสาพาไปส่งที่คิวรถ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้...สารถีบอกอัตราค่าโดยสารด้วยการนำแบงค์ ๒๐,๐๐๐ รูปีกับ ๑๐,๐๐๐ รูปีออกมาให้ดู อ่อ...๓๐,๐๐๐ รูปี ผมขอต่อเป็น ๒๐,๐๐๐ รูปี แกตกลงทันที! ผมขึ้นนั่ง becak เป็นครั้งแรก วิ่งไปตามถนนพลุกพล่านด้วยรถรา ไปหยุดบริเวณสี่แยกซึ่งมีรถตู้เก่า ๆ สีขาวจอดอยู่ คนขับ becak ชี้บอกว่ารถคันนั้นแหละ ผมจ่ายค่ารถด้วยใบ ๕๐,๐๐๐ แกค้นหาเงินออกมาทอนให้ ๓๐,๐๐๐ โดยไม่อิดออด...
ปกติรถจาก Binjai ไป Bukit Lawang มีทั้งรถบัส รถแท็กซี่ และรถตู้ซึ่งเรียกกันว่า "el-tiga ratus" (ใช้รถมิตซูบิชิ L300) มืดค่ำอย่างนี้ไม่มีรถอื่นแล้ว นอกจากเจ้า L300 เก่า ๆ ที่จอดรออยู่...
มีชาย ๓ คนนั่งคุยกันอยู่ใกล้ล้อเข็นขายเครื่องดื่มและขนม Murtabak
คนหนึ่งเป็นคนขับรถตู้ อีกคนเป็นผู้โดยสารที่รออยู่ คนสุดท้ายเป็นพ่อค้าขนม...
ผมสั่งชาขิง (ginger tea) มาดื่ม พร้อมกับขนม Murtabak ๕,๐๐๐ รูปี...
ผมบันทึกไว้ว่า...
ลงจากรถ becak แล้วเข้าไปนั่งร่วมกับกลุ่มชายเสื้อแดง สั่ง pancake มากิน (๕,๐๐๐ รูปี) และชาขิง ๑ ถ้วย (ราคาเดียวกัน ดื่มแล้วชื่นใจ) กินขนมหมดแล้ว...พับกระดาษ + ถุง กำลังจะเก็บใส่กระเป๋า คนขายขนมมาแย่งเอาไปโยนทิ้งลงบนพื้นถนน คนอื่น ๆ เห็นแล้วพากันหัวเราะชอบใจ... เรื่องค่ารถยังสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง ในที่สุดมีหนุ่มคนหนึ่งท่าทางคงเป็นนักศึกษาเข้ามาช่วยพูด บอกว่ารถคันนี้เป็นเที่ยวสุดท้ายแล้ว คนขับขอค่าโดยสาร ๒๐๐,๐๐๐ รูปี โห..จ่ายขนาดนั้นไม่ได้หรอก ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ต่อเป็น ๘๐,๐๐๐ เค้าลดมาให้เป็น ๑๕๐,๐๐๐ ก็ยังตกลงกันไม่ได้ ต้องเจรจาอีก ในที่สุดก็ได้ข้อตกลงสุดท้ายคือ ๑๐๐,๐๐๐ รูปี หรือเท่ากับเงินไทยประมาณ ๒๕๐ บาท...เมื่อเป็นที่ตกลง รถตู้ก็ออกเดินทาง มีกันแค่ ๓ คนคือคนขับ ผู้โดยสารอินโดนั่งคู่ไปกับคนขับ ส่วนตาแก่ผู้ไม่มีทางเลือกนั่งอยู่ที่เบาะด้านหลังคนขับ...
จาก Binjai ไป Bukit Lawang ระยะทาง ๕๒ กิโลเมตร รถตู้ L300 บุโรทั่งพาผมเดินทางฝ่าความมืดไปบนเส้นทางน่าสะพรึงกลัว!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น