วันอังคารที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2558

an incredible trail


จองผ่าน hostelworld.com ผมมีห้องพักที่ Rain Forest รออยู่แล้ว ทีแรกเข้าใจผิดคิดว่าเมื่อมาถึง ก็แค่เดินไปตามถนนเรียบ ๆ ไม่นานก็ถึง แต่พอเอาเข้าจริง ผมกลับต้องเดินไปตามเส้นทางที่อยากจะเรียกว่า an incredible trail...



ข้ามสะพานแขวนมาถึงจุดที่มีรถจักรยานยนต์และ becak จอดอยู่...ผมเดินมุ่งหน้าไปตามเส้นทางที่อยู่ทางด้านซ้ายมือ...


ลักษณะของเส้นทางก็เป็นอย่างที่ผมถ่ายภาพมาให้เพื่อน ๆ ดูนี่แหละ...


ถ้าเป็นอย่างเนี้ยไกล ๆ ข้อเข่าผมต้องประท้วงแน่นอน...


ผมเห็นสะพานแขวนอีกแห่งหนึ่งทางด้านซ้ายมือ...


ทางแคบตรงนี้จะเดินขึ้นบันได หรือจะค่อย ๆ ไต่ไปตามขอบด้านข้างก็ได้!!


จากนั้นก็ถึงย่านที่เป็นร้านขายเสื้อผ้าและของที่ระลึก...



มีร้านรวงและบ้านเรือนอยู่สองข้างทาง....


จากทางเรียบก็มาถึงทางชันอีกครั้ง...





ที่น่าทึ่งมาก ๆ คือเค้าใช้มอเตอร์ไซค์ขับขี่ไปตามทางเล็ก ๆ อย่างนี้ก็ได้...


ผมต้องวางขวดน้ำลงเพื่อถ่ายภาพเส้นทางพิศวงมาให้เพื่อน ๆ ดูอีกบาน....


จากนั้นก็ก้าวเดินต่อไปตามเส้นทางเบื้องหน้า....







ในที่สุดก็ได้ประจันหน้ากับป้าย Rain Forest...


ถึงที่พักแล้ว เนี่ยถ้าฝนตกหนัก...คงสนุกพิลึก!!!

วันจันทร์ที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2558

Pagi, Bukit Lawang

๙ เมษายน ๒๕๕๘ ตื่นประมาณ ๘ โมง... เมื่อคืนนี้ผมนอนหลับเป็นตาย เหมือนกับที่ฝรั่งพูดว่า slept like a log! 

ภาพจาก examiner.com
วันวานผ่านการเดินทางตั้งแต่เช้ายัน ๕ ทุ่ม จาก George Town มา Bukit Lawang สำหรับชายวัย ๖๐ กว่า...ถ้าไม่สลบไสลแทบจะทันทีที่หย่อนหัวลงหมอน ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว! ยิ่งมีเสียงฝนตกดังอย่างต่อเนื่องอยู่ข้างนอก ฟังไพเราะยิ่งกว่า Lullaby ที่บรรเลงโดยน้องเมเปิล ผมหลับยาวติดต่อกันถึง ๙ ชั่วโมง... เช้านี้จึงตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นพร้อมที่จะลุยต่อ  อาบน้ำอาบท่าแล้ว...ผมเปิดประตูตรงระเบียงออกไปดู


พบกับบรรยากาศไร้มลพิษ ผมสูดหายใจได้อย่างเต็มปอด...


ได้พบความจริงว่า เสียงฝนตกที่ได้ยินทั้งคืนนั้น จริง ๆ แล้วมันคือเสียงน้ำในแม่น้ำซึ่งไหลแรงอย่างต่อเนื่องนั่นเอง...


ผมเปิดประตูห้อง เดินออกไปถ่ายภาพระเบียง และความเขียวขจีของต้นไม้ใบหญ้า...





บันทึกไว้ว่า... "ตื่นประมาณ ๘ โมง ล้างหน้าแปรงฟันและอาบน้ำ เปิดประตูระเบียงออกไปสำรวจบรรยากาศโดยรอบ ต้นไม้เขียว - อากาศบริสุทธิ์  จัดของลงเป้ เช็คดูให้ดีว่าไม่ลืมอะไร เรียบร้อยแล้วเดินแบกเป้ออกไปยังอาคารด้านหน้า..."  


เดินผ่านกรงแมว แปลกดีที่เห็นแมวหลายตัวถูกเลี้ยงอยู่ในกรง!





๘.๕๖ น.... selamat pagi


Reception อยู่ภายในร้านอาหาร...


เป็นเคาน์เตอร์บาร์ไปด้วยในตัว...



เจ้าของโรงแรมชื่อว่าคุณ Asni  เธอเข้ามาทักทายและพูดคุยอย่างเป็นกันเอง...



ทำเลดีเหลือเกิน สายน้ำและแสงแดดชโลมจิตให้วันใหม่ของผมแจ่มใสยิ่งนัก...




ผมสั่งกาแฟดำไม่ใส่น้ำตาลมาดื่ม ๑ แก้ว (๕,๐๐๐ รูปี) รวมทั้งน้ำดื่มขวดใหญ่อีก ๑ ขวด (๖,๐๐๐ รูปี) 


เดินเก็บภาพริมแม่น้ำไว้อีกหน่อย...



เห็นน้ำไหลเชี่ยว มิน่าเล่าเสียงถึงได้ดังต่อเนื่อง...


ได้เวลาต้องลาจาก ผมจ่ายเงิน ๙๑,๐๐๐ รูปี แล้วแบกเป้ออกเดินไปข้ามสะพาน...


ถามผู้คนที่พบเห็นถึงทางไป Rain Forest ได้รับคำตอบตรงกันคือให้เดินขึ้นไปตามเส้นทางเล็ก ๆ



ถ้าจะให้ชื่อว่า An Incredible Trail ผมก็ว่าไม่เกินความจริงสักเท่าใด!!