ผมได้ทราบมาว่าระหว่างพรมแดนสองประเทศ ถ้าเป็นพื้นที่ภูเขาเค้าจะยึดแนวสันปันน้ำเป็นเส้นแบ่งเขต ดังนั้นจึงเป็นที่แน่นอนว่า ช่วงที่ขึ้นไปยังจุด no man's land ผมจะต้องปั่นขึ้นจนถึงจุดสูงสุด แล้วถึงค่อยลงไปยังที่ตั้งของด่านลาว...
ผมปั่นไม่ไหวหรอกครับ ต้องจูงจักรยานเดินขึ้นสู่จุดสูงสุด นับเป็นการลงเดินครั้งแรกใน FB Trip นี้...
ทางไทยขับชิดซ้าย ส่วนทางลาวขับชิดขวา! แล้วในช่วง no man's land ผมจะพาจักรยานไปทางด้านไหนดีล่ะ? บนถนนปราศจากป้ายกำหนดชัดเจน...รถพ่วง ๒ คันจากฝั่งลาวกำลังคลานขึ้นมาทางด้านขวามือของผม การจราจรระหว่างด่านไทย (5) กับด่านลาว (6) เป็นช่วงสับสนที่ต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างสูง!
ขณะกำลังจูงจักรยานขึ้นถึงยอดบนสุด ผมได้ยินเสียงผู้หญิงดังชัดเจนว่า "คุณลุง...คุณลุงขี่ผิดทาง" หันไปดูก็เห็นรถคันงามของครอบครัวจากพิษณุโลกตามมาจอดชิดขวาอยู่ริมถนน ผมจูงจักรยานข้ามถนนเข้าไปหา ได้ยินเสียงสารถีใจดีชวนให้นั่งรถไปไชยบุรีด้วยกัน ไม่มีเวลาใคร่ครวญแล้ว...ผมตัดสินใจขออาศัยไปด้วยทันที
ถึงอย่างไรก็ต้องลงไปที่ด่านลาวก่อน ผมขี่จักรยานนำหน้า พุ่งลิ่วลงเนินไปอย่างรวดเร็ว ต้องบังคับรถให้ดี คอยเบรคชะลอไม่ให้รถวิ่งเร็วจนเกินไป ระยะทางไม่เกิน ๑ กิโลเมตรผมก็เห็นด่าน ตม. ของลาวอยู่ข้างหน้า...
นำจักรยานไปจอดไว้ใกล้ ๆ จุดยื่นเอกสารผ่านแดน แล้วไปขอการ์ดจากเจ้าหน้าที่ ตม.ลาวมากรอก...
กรอกเอกสารเรียบร้อยแล้วก็นำไปยื่นพร้อมกับหนังสือเดินทาง เจ้าหน้าที่หนุ่มสอบถามด้วยภาษาลาวว่าจะไปไหนและไปอย่างไร? เมืองหลวงพระบางไปหรือเปล่า? ผมตอบว่าเอาจักรยานไปปากลาย-ไซยะบูลี-หงสาแล้วกลับเข้าไทยทางเมืองน่าน เที่ยวนี้ไม่ไปหลวงพระบาง ไม่มีปัญหาครับ.... เจ้าหน้าที่ ่ตม.ลาวประทับตราให้ผมอยู่ในลาวได้จนถึงวันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๙
เค้าเรียกเก็บตังค์ ๕๐ บาท เป็นค่าอะไรไม่รู้แต่ผมก็ยินดีจ่าย เรียบร้อยแล้วก็พับจักรยาน นำมาตั้งรออยู่ใกล้ ๆ ช้าง....
ระหว่างรอผู้ที่จะอาศัยรถไปด้วย ผมเห็นครอบครัวน่ารักกำลังทำเรื่องผ่านแดน คนไทยผู้เป็นพ่ออุ้มลูกชายตัวน้อย ในขณะที่ภรรยาคนหลวงพระบางเป็นผู้ยื่นเอกสาร.... คงต้องใช้เวลาหน่อยเพราะต้องทำเรื่องนำรถยนต์เข้าไปด้วย
ผมนำจักรยานมานั่งหลบแดดอยู่ข้างรั้ว...
สักพักใหญ่ ชายผู้ซึ่งผมทราบชื่อภายหลังว่า "พร" ก็เรียกให้ผมไปขึ้นรถ เราถ่ายภาพด้วยกันไว้เป็นที่ระลึก...
"คุณพร" กรุณาจัดที่ให้ผมนำจักรยานขึ้นไว้ด้านหลัง และจัดเบาะหลังให้ผมนั่งไปด้วยอย่างแสนสบาย...
พระอาทิตย์อยู่ตรงหัวพอดีในขณะที่รถยนต์โตโยต้าป้ายทะเบียนพิษณุโลกคันงามทะยานออกจากด่านลาวพาผมและเจ้า Haima มุ่งหน้าสู่ปากลาย!
มิตรภาพระหว่างการเดินทางงดงามเสมอครับ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพครับคุณลุงน้ำชา.....ชัย
ตอบลบ