วันพฤหัสบดีที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557

วัดเตาปูน อ.ห้างฉัตร จ.ลำปาง

ากบ้านห้างฉัตร (4) มีเส้นทางสำหรับขี่จักรยานยนต์ไปตลาด (1) ผมมักจะกลับออกทางถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ผ่านวัดห้างฉัตร (2) และวัดเตาปูน (3)… 

ถนนหนทางในห้างฉัตรไม่พลุกพล่าน รถก็ไม่ติด เราอยู่กันแบบสบาย ๆ ผมชอบตรงนี้แหละ ที่เห็นคือถนนจามเทวี ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดเตาปูน

วัดเตาปูนสร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๓๕๐  ส่วนความเป็นมาของวัด กล่าวกันว่าในอดีตบริเวณที่ตั้งวัดเตาปูนในปัจจุบันนี้ เป็นแหล่งที่พ่อค้าจากเมืองลำปางและต่างจังหวัดมาตั้งห้างพักแรม สมัยนั้นเจ้าพ่อขุนตาน ผู้ครองเมืองเวียงตาลทรงบัญชาให้สร้างเมืองคะตึก ซึ่งต้องใช้หินผุกร่อนนำไปเผาไฟแล้วผสมเพื่อใช้แทนปูนซีเมนต์  ได้มีการสร้างเตาเผาขึ้นที่บริเวณฝั่งแม่น้ำตาล ทางทิศตะวันตก ชาวบ้านจึงเรียกหมู่บ้านบริเวณนี้ว่า “บ้านเตาปูน”

ต่อมามีพระครูองค์หนึ่งชื่อ “พระครูบาเลาคำ”ุ เดินธุดงค์มาปักกลดถือกรรมฐานอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ชาวบ้านเตาปูนได้นำข้าวปลาอาหารมาใส่บาตร และพร้อมใจกันนิมนต์ให้ท่านพำนักอยู่ ท่านครูบาเลาคำได้สร้างสำนักสงฆ์ขึ้น โดยใช้ชื่อว่า “สำนักสงฆ์บ้านเตาปูน” ต่อมาชาวบ้านพร้อมใจกันสร้างวิหารถวายให้ท่าน และมีการตั้งชื่อวัดใหม่ว่า “วัดเตาปูน”

วัดเตาปูน ตั้งอยู่เลขที่ ๔๒ ถนนจามเทวี บ้านห้างฉัตรใต้ หมู่ที่ ๑ ตำบลห้างฉัตร อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๑ ไร่ ๓ งาน อาณาเขต ทิศเหนือประมาณ ๑๐๐ เมตร จดถนนสาธารณะ ทิศใต้ประมาณ ๑๐๐ เมตร จดที่ทำการสหกรณ์การเกษตรห้างฉัตร ทิศตะวันออกประมาณ ๑๕๐ เมตรจดถนนจามเทวี ซอย ๒ ทิศตะวันตกประมาณ ๑๕๐ เมตรจดลำน้ำแม่ตาล  อาคารเสนาสนะประกอบด้วย วิหาร ศาลาบำเพ็ญกุศล ศาลาบาตร ศาลาการเปรียญ และกุฏิ ปูชนียวัตถุมีพระพุทธรูปก่ออิฐถือปูน และพระพุทธรูปทองเหลืองสมัยเชียงแสน

(ข้อมูลจากศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม)

เข้าไปดูในวัดกันหน่อยนะ….

 
ชอบครับวัดนี้!  เป็นวัดเก่า ไม่มีซุ้มประตูโขง ไม่มีเจดีย์  วิหารก็มีขนาดเหมาะสมกับพื้นที่ ดูแล้วงามตา…
 
 
 
 
 
R0020111ww
 
 
 
 
 
 
 
 
หอระฆังสวย…
 
 
“ศาลาศรัทธาสามัคคี” เป็นศาลาบำเพ็ญกุศล หรือศาลาอเนกประสงค์… 

ส่วนศาลาการเปรียญสร้างใหม่….ดูหรูหรา!


 
กุฏิเจ้าอาวาส….
 
 
 ผมคิดว่าวัดนี้คงยังไม่คิดที่จะเทปูนเต็มพื้นที่  ถ้าหากไม้ดอกไม้ประดับยังปรากฏให้เห็น….



 

คิดถึง “วัดไหล่หิน” ไปคราวที่แล้วเห็นกำลังเทพื้นปูกระเบื้อง ผมยังนึกเสียดาย ถ้ามีโอกาสจะกลับไปสำรวจและถ่ายภาพมาให้เพื่อน ๆ ดู

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น