วันอาทิตย์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558

The Last Ride

เพื่อน ๆ ที่รักเคยดู The Last Ride ภาพยนต์ปี 2012 ซึ่งเป็นเรื่องราวในชีวิต ๔๘ ชั่วโมงสุดท้ายของ Hank Williams หรือเปล่าครับ?


แม้จะได้รับคะแนนไม่ถึง 6/10 แต่ผมก็คิดว่า The Last Ride เป็นภาพยนต์ที่น่าชมเรื่องหนึ่ง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ ส.ว. ที่ชื่นชอบเพลงลูกทุ่งตะวันตก) เป็นเรื่องราวการเดินทางด้วยรถยนต์ครั้งสุดท้ายของ Hank Williams จาก Alabama ไปสิ้นสุดใน West Virginia เมื่อเขาต้องจบชึวิตเสียก่อนในวันขึ้นปีใหม่ปี 1953 (อายุได้ ๒๙ ปีเอง)  จริง ๆ แล้วพระเอกในเรื่องคือ Silas Combs  (แสดงโดย Jesse James) สารถีวัย ๑๙ ปี ผู้ได้รับการว่าจ้างจาก Hank Williams ให้ขับรถคันหรูไปส่งให้ทันงานคอนเสิร์ท...

และถ้าจะให้ดี เพื่อน ๆ ต้องดู Your Cheatin' Heart (1964) ด้วยนะ...


แล้วก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่งคือ I Saw The Light (2015) เรื่องนี้ผมยังหาดูไม่ได้ครับ!


อยากจะนำชื่อ The Last Ride มาใช้กับการเดินทางด้วยรถไฟเมื่อวันที่ ๘ สิงหาคม ๒๕๕๘ ของผมซักหน่อย คิดว่าคงจะเป็นการนั่งรถไฟฟรีระยะทางไกลครั้งสุดท้ายของผมจริง ๆ เพราะอีกหน่อยก็คงไม่มีบริการเช่นนี้อีก!  การเดินทางไปขึ้นเครื่อง AirAsia ถ้านั่งรถไฟไปลงที่สถานีดอนเมือง แม้จะค่อนข้างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า แต่สำหรับผมแล้วมันสะดวกดี ลงรถไฟแล้วเดินข้ามไปยังอาคารผู้โดยสารขาออกได้เลย...


The Last Ride ของผมคงจะอยู่ในความทรงจำไปอีกนาน เช่นเดียวกับการนั่งรถไฟฟรีครั้งก่อน ๆ  รวมถึงการเดินทางจากเชียงใหม่ไปนอนค้างคืนอยู่ที่หน้าสถานีหัวลำโพงก่อนต่อรถไปหาดใหญ่เมื่อ เดือนเมษายน ๒๕๕๘ ด้วย  วันนี้ผมขอนำภาพเก็บตกระหว่างการเดินทาง The Last Ride มาโพสต์ไว้... ก่อนจะเล่าเรื่องในเวียดนามและกัมพูชาต่อ


Travel light มีเพียงเป้น้ำหนัก ๗ กิโลกรัม ขึ้นรถไฟไปด้วยกัน...


"ถึงก็ช่าง...ไม่ถึงก็ช่าง" รถไฟใช้เวลานานกว่ารถยนต์  ต้องอดทน... หาความเพลิดเพลินจากการมอง ๒ ข้างทาง





แลชีวิตผู้คนซึ่งรัฐบาลก่อน ๆ ขนานนามว่า "รากหญ้า"





มี subject ให้ต้องเตรียมกล้องไว้จับภาพ เมื่อถึงสถานีทาชมภู...ผมรู้แล้วว่า "สะพานขาว" สะพานรถไฟที่เคยเขียนถึงกำลังรออยู่ข้างหน้า!!


นั่นไง...วัดที่เคยไปเก็บภาพให้เพื่อน ๆ มาแล้ว!


รถวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมจับภาพสะพานขาวได้เพียงบานเดียว!


หากเป็นการเดินทางที่มิใช่ travel light  มีเจ้า D50 มาด้วย... ผมคงได้ภาพที่ดีกว่านี้


พยายามค้นหาความแตกต่างและความงามที่ซ่อนเร้นในสิ่งที่เห็น ชั่วโมงที่ยาวนานก็จะสั้นลง กลับกลายเป็นช่วงเวลาอันน่ารื่นรมย์...


ลองขึ้นรถไฟฟรีดูสักครั้งซิครับ... ก่อนที่จะไม่มีให้นั่ง!!  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น