วันที่ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๘... Mr. Tong ไกด์ชาวเวียดนาม (เสื้อเหลือง) พาผมไปดูอุโมงค์กู๋จี วิกิพีเดียกล่าวว่า "อุโมงค์กู๋จีเป็นเครือข่ายอุโมงค์ใต้ดินที่เชื่อมถึงกันในอำเภอกู๋จีในไซ่ง่อน และเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายอุโมงค์ขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศ เป็นที่ตั้งของการทัพหลายครั้งระหว่างสงครามเวียดนาม และเป็นฐานปฏิบัติการของเวียดกง..."
ที่นี่มีอะไรให้ผมได้ลองทำคือ ซ่อนตัวในหลุม, ยิงปืน, ลงอุโมงค์ และชิมอาหารประทังชีวิต...เว็บ kingdomenterprise.co.th เขียนไว้ว่า...
อุโมงค์กู๋จี เป็นหนึ่งในกลยุทธ์การศึกสำคัญ ทำให้ทั่วโลกต้องประหลาดใจที่ประเทศซึ่งดูเหมือนจะไม่มีอะไรแถมยังติดอันดับประเทศยากจนในขณะนั้น กลับสามารถยืนหยัดต่อสู้กับประเทศยักษ์ใหญ่ได้นานกว่า ๒๐ ปี กองกำลังเวียดนามส่วนหนึ่งอาศัยอุโมงค์กู๋จีเป็นที่นอนหลับพักผ่อนในเวลากลางวัน และเมื่อรัตติกาลเข้ามาเยือน พวกเขาก็จะออกไปก่อการป่วนทหารอเมริกันให้ได้ปวดหัวเล่นๆ แบบผลุบ ๆ โผล่ ๆ มาจากใต้ดิน ผ่านทางเข้าออกที่กลบเกลื่อนไว้อย่างมิดชิด เรียกได้ว่าพอทหารอเมริกันจะหันมาเล่นงานกลับบ้าง ก็หาตัวไม่เจอ เพราะคู่ต่อสู้แวบ...หลบหายลงใต้ดินไปเสียแล้ว"ติดพุง" คำนี้สะเทือนใจมาก ผมอยากลงไปในที่ซ่อนตัวของทหารเวียดกงอย่างที่เห็น แต่พอนึกถึงคำนี้ ตาแก่เมืองรถม้าผู้มีน้ำหนักตัว ๘๐ กิโลกรัมต้องขอสละสิทธิ์! ได้แต่ยืนดูคนอื่น...
ทหารอเมริกันหลายคนได้พยายามค้นหาวิธีจัดการกับกองกำลังเวียดนาม ด้วยหวังที่จะถล่มอุโมงค์ ลับแห่งนี้ให้ราบคาบ จึงได้ระดมกำลังกันตามหาทางเข้าออกอุโมงค์ แต่เมื่อพบแล้ว ก็กลับเป็นช่องเล็กๆ พอให้คนเวียดนามแทรกตัวผ่านเข้าไปได้ ในขณะที่พี่ยักษ์ใหญ่ตัวเบ้อเร่ออย่างทหารอเมริกันเข้าไม่ถึง (หรือถ้าเข้าไปได้ก็ติดพุง)...
มีสนามยิงปืนให้ทดลองยิงปืนที่ทหารเวียดกงใช้ในสมัยนั้น...
ต้องซื้อลูกปืน คาร์บินนัดละ ๒๕,๐๐๐ ดอง, กาแรนด์ M1 ๓๐,๐๐๐ ดอง, เอ็ม 16 ๓๕,๐๐๐ ดอง, เอ็ม 30 ๓๐,๐๐๐ ดอง, เอ็ม 60 ๔๐,๐๐๐ ดอง, อาก้า AK47 ๔๐,๐๐๐ ดอง...
ลูกปืนอยู่ในตู้...
 |
| ภาพจาก parathikarn.police.go.th |
ก่อนที่จะให้ลงไปสัมผัสประสบการณ์ในอุโมงค์ นาย Toan บอกลูกทัวร์ว่าผู้ที่มีโรคประจำตัวอย่างเช่นโรคหัวใจ...ไม่ควรลงไป แต่ก็ไม่ยักพูดชัดเจนว่าคนแก่ห้ามลง มีรึที่ผมจะไม่ลง!
มันแคบจริง ๆ นะ เคลื่อนตัวไปข้างหน้าก็ลำบาก! ผมพยายามถ่ายภาพมาให้เพือน ๆ ดู แต่มันเสียหมด ได้แค่นี้แหละ...
ในที่สุดก็ทะลุออกอีกด้านนึง นับว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตที่จะลืมเสียมิได้!!
อุโมงค์กู่จี๋ เป็นทั้งหลุมหลบภัยและพื้นที่ทางยุทธศาสตร์ของทหารเวียดนาม เครือข่ายอุโมงค์ใต้ดินยาวกว่า ๒๐๐ กิโลเมตร และลึกลงไปสามระดับแห่งนี้ พวกเวียดมินห์เคยใช้เมื่อสู้รบกับฝรั่งเศสราวทศวรรษ 1940 ต่อมาพวกเวียดกงก็ใช้เป็นที่หลบซ่อนตัวเพื่อหลบระเบิดเชื้อเพลิงหรือนาปาล์ม ทั้งกองโจรและชาวบ้านอาศัยอยู่ในอุโมงค์นี้ยาวนานนับเดือน อาศัยหัวเผือกหัวมันประทังชีวิต พร้อมกับหายใจทางระบบระบายอากาศที่ทำขึ้นเองอย่างชาญฉลาด สามารถจุคนได้กว่า ๑๐๐,๐๐๐ คน ประกอบไปด้วยห้องนอน ห้องบัญชาการ ห้องประชุม สนามฝึกทหาร อันเป็นเมืองใต้ดินซึ่งแสดงถึงความร่วมมือร่วมใจในการสร้างอุโมงค์จนสามารถเอาชนะทหารอเมริกันได้ในที่สุด...
มีการสาธิตการเผาหัวเผือกหัวมัน...
แล้วนำมาแจกให้ลองกิน ผมฟาดซะ ๒ ชิ้น...
ได้ลองกินอาหารประทังชีวิตทหารเวียดกงแล้ว! แต่ยังไม่ได้ลองแกล้งตกลงไปในกับดัก!! (ฮา)
(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทั้งหมด)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น