วันเสาร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Travellin' light ไปพม่า - หนักเอาเบาสู้

วันที่สามที่ได้อยู่ในพม่า ผมจัดให้เป็นวันสบาย ๆ  ไหน ๆ ตั๋วเรือไปพุกามก็ซื้อไว้แล้ว พรุ่งนี้ออกเดินทางแต่เช้ามืด ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วง เมื่อวานนี้ผมปั่นจักรยานไปทั่ว จากวัดกุโสดอร์ทางทิศตะวันออกไปจรดแม่น้ำอิรวดีทางทิศตะวันตก...

การจราจรอันสับสนก็ได้ลุยมาแล้ว.... วันนี้จึงขอเดินเที่ยวดีกว่า!


การท่องเที่ยวสไตล์ลุงน้ำชามีความแตกต่างก็ตรงนี้แหละ  การเดินสำรวจชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ทำให้ผมได้เห็นการประกอบสัมมาอาชีวะของผู้คน ได้เห็นการทำงานที่ชวนให้หยุดมองด้วยความชื่นชม คนที่นีเค้า "หนักเอาเบาสู้" จริง ๆ  บริเวณหัวมุมถนน ผมเห็นช่างไม้กำลังช่วยกันขัดแต่งประกอบโต๊ะ  คนไทยวัยเกษียณอย่างผมไม่ได้เห็นไม้สวย ๆ อย่างเนี้ยมานานแล้ว...


จากตลาดเซโจผมเดินข้ามสะพานลอย มุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟ เลี้ยวซ้ายแล้วเดินไปจนถึงถนน #26  เลี้ยวขวาแล้วข้ามถนนเดินขนานไปกับพระราชวังจนถึงประตูทางเข้า ที่มีป้ายเป็นภาษาอังกฤษตัวใหญ่บอกว่าห้ามคนต่างชาติผ่านเข้าไป  ผมเห็นทหารแบกปืนเดินรักษาการอยู่โดยรอบ  เป็นบรรยากาศที่ไม่น่าอภิรมย์นัก!!  ผมตัดสินใจเดินข้ามถนนลงใต้แล้วเลี้ยวขวาที่ถนน #27  ตั้งใจจะเดินไปสำรวจด้านตะวันตกอีกครั้ง...

ผ่านร้านน้ำชาอยู่ทางด้านซ้ายมือ ผมไม่รีรอที่จะแวะเข้าไปสั่งดื่มเสริมพลัง...


ลูกคนขายกาแฟอย่างผมคุ้นเคยดีกับอาชีพนี้ เคยช่วยพ่อแม่ขายชากาแฟตั้งแต่เด็ก วันนี้ได้มาเห็นเด็กชายชาวพม่าช่วยพ่อทำงานก็รู้สึกชื่นชมยิ่งนัก...


หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส เด็ก ๅ ทำงานอย่างคล่องแคล่วและอารมณ์ดี...



ดื่มชาหมดแก้ว  จ่ายเงินแค่ ๒๐๐ จ๊าดเอง คิดเป็นเงินไทยก็ ๗ บาท!

เดินต่อไปจนถึงสี่แยกซึ่งกำลังมีการปรับปรุงผิวถนน  ผมเห็นคนงานหญิงหลายคนกำลังขนหินก้อนใหญ่ ๆ ที่กองอยู่นั่น นำไปโยนเรียงไว้ เพื่อรอให้รถบดมาทำหน้าที่ เธอทำงานหนักยิ่งกว่าชายอก ๓ ศอก...


เดินไปจนถึงเขตรถไฟ  รางรถไฟทอดยาวไปจนถึงต้นทางติดกับถนน #26



บนเส้นทางเล็ก ๆ...ผมเห็นแต่ละชีวิตดำเนินไปแบบหนักเอาเบาสู้!!















เพื่อน ๆ ที่รักครับ ผมถ่ายภาพไว้มากมาย แต่คงไม่สามารถนำเสนอได้ทั้งหมด และถ้าให้เล่าอย่างครบถ้วนก็คงต้องใช้เวลาอีกนาน ผมขออนุญาตข้ามช่วงเวลาของการเดินชมเมืองมัณฑะเลย์ในวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๕๗ ไปดีกว่า...

ภาพจำนวนมากมายที่ผมนำมาลง แม้จะไม่คมชัด แต่คงสื่อความหมายอะไรให้เพื่อน ๆ ได้ทราบ อยากให้ได้ดูภาพแล้วหันกลับมาดูตัวเอง เปรียบเทียบกับสภาพของสังคมเมืองไทยที่เปลี่ยนไป...

แต่ก่อนคนไทยก็เหมือนกับคนพม่าคือ "หนักเอาเบาสู้" แต่เดี๋ยวนี้คงไม่ใช่แล้ว!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น